Πόνος στον αγκώνα. -επικονδυλίτιδα-

H επικονδυλίτιδα είναι μια πάθηση του αγκώνα στην οποία αναπτύσσεται έντονος πόνος στην έξω και έσω πλευρά του αγκώνα, οφείλεται στην έντονη και παρατεταμένη χρήση του αγκώνα.  Μπορεί όμως να προέλθει και από την εξάρθρωση της ωλένης, του λεπτού οστού του πήχεως και προσβολή του ωλένιου νεύρου. Συνήθως παρουσιάζεται σε άτομα που κάνουν χειρωνακτικές εργασίες ή σε άτομα που γυμνάζονται παίζοντας τένις – γκολφ και άλλα παρόμοια αθλήματα.  Η επικονδυλίτιδα όπως είπαμε αφορά την έξω ή την έσω πλευρά του  αγκώνα. Και στις δύο περιπτώσεις η συχνή σύσπαση των μυών που καταφύονται στην έξω ή την έσω πλευρά του αγκώνα προκαλεί υπέρμετρη φόρτιση και τραυματισμό των τενόντων της περιοχής με αποτέλεσμα να φέρει πόνο και μεγάλη ευαισθησία.

Η έξω επικονδυλίτιδα παρατηρείται συνήθως στους τενίστες και όχι μόνο. Σχετίζεται με τη τενοντίτιδα των μυών που εκτείνουν τον καρπό και το χέρι καθώς αυτοί βρίσκονται στον έξω επικόνδυλο του αγκώνα.

Η έσω επικονδυλίτιδα παρατηρείται συνήθως στους παίκτες του γκολφ. Σχετίζεται με τη τενοντίτιδα των μυών που κάμπτουν τον καρπό και το χέρι καθώς αυτοί υπάρχουν  στον έσω επικόνδυλο του αγκώνα.

Ο πόνος εντοπίζεται στο σημείο όπου οι τένοντες προσφύονται στον έξω επικόνδυλο ή και κατά μήκος των μυών στο αντιβράχιο και ο πόνος επιδεινώνεται μετά από βαριά χειρονακτική εργασία.

Σε σοβαρές περιπτώσεις εμφανίζεται ακόμα όταν καταβάλουμε προσπάθεια  να σηκώσουμε ένα ελαφρύ αντικείμενο, να σφίξουμε κάτι με το χέρι μας ή απλά να ξεβιδώσουμε ένα καπάκι.

Ο αγκώνας επιτρέπει τις κινήσεις κάμψης και έκτασης του βραχίονα, καθώς και τις στροφικές κινήσεις του χεριού. Είναι μια άρθρωση που τα οστά συνδέονται μεταξύ τους για να επιτρέπουν την κίνηση προς όλες τις κατευθύνσεις. Οι τένοντες λειτουργούν ως προσφύσεις των μυών στα οστά. Όταν σηκώνετε το άκρο του χεριού  προς τα πάνω, οι εκτείνοντες μύες συστέλλονται και βραχύνονται. Τραβούν τους τένοντες  οι οποίοι με τη σειρά τους τραβούν τα οστά και ο καρπός λυγίζει.

Οι μύες, πού επιτελούν την έκταση του καρπού βρίσκονται στην έξω επιφάνεια του αγκώνα και αποτελούνται από ένα κοινό τένοντα. Οι τένοντες αποτελούνται από ίνες, που σαν κύριο συστατικό τους είναι το κολλαγόνο.

Οι επιμήκεις αυτές ίνες του κολλαγόνου προσδίδουν στους τένοντες την αντοχή στις διατατικές δυνάμεις.

Κατά τη διάρκεια μιας κίνησης π.χ. σήκωμα βάρους, χτύπημα της ρακέτας, προσπάθεια να βιδώσουμε – ξεβιδώσουμε με κατσαβίδι κ.λ.π. οι μύες συσπώνται, η δύναμη αυτή μεταφέρεται στον κοινό τένοντα και στο σημείο της πρόσφυσής του στον επικόνδυλο.

Η υπερβολική  χρήση των μυών και τενόντων του αντιβραχίου είναι η πιο συχνή αιτία. Πολλές φορές και μόνο η επανάληψη των κινήσεων προκαλεί την φλεγμονή του κοινού τένοντα και την μερική ρήξη των ινών αυτού. Το κάρφωμα, το βίδωμα, η άρση βαριών αντικειμένων μπορεί να προκαλέσει την επικονδυλίτιδα. Ο οργανισμός κινητοποιεί μηχανισμούς για την επούλωση αυτών των μικρών ρήξεων. Η συνεχιζόμενη χρήση όμως του χεριού, και η επανάληψη των ίδιων κινήσεων, προκαλούν νέες ρήξεις με αποτέλεσμα να ελαττωθεί η αντοχή και να προκαλέσει πόνο.

Τα Συμπτώματα είναι :

Πόνος στην έξω ή έσω πλευρά του αγκώνα.

Ευαισθησία εντοπισμένη στον έξω κόνδυλο του βραχιονίου  ή στην έσω επικονδυλίτιδα στην μέσα πλευρά του αγκώνα. 

Επώδυνες κινήσεις , κυρίως η έκταση του καρπού και το σήκωμα  αντικειμένων. Δραστηριότητες που απαιτούν χρήση των μυών που εκτείνουν τον αγκώνα όπως το σήκωμα ενός λίτρου νερού είναι χαρακτηριστικά επώδυνες.

Ένα άλλο σύμπτωμα είναι η πρωινή δυσκαμψία.

Διάγνωση: 

Η διαδικασία της διάγνωσης περιλαμβάνει ένα λεπτομερές ιστορικό του ασθενούς, για τα συμπτώματα, τον τρόπο και την διάρκεια που εμφανίζονται.

Ο θεράπων γιατρός πιέζει το σημείο του επικονδύλου, για να διαπιστώσει αν πονάτε. Στη συνέχεια ζητάει να σηκώσετε τα δάχτυλά σας, ενώ την ίδια στιγμή τα πιέζει προς την αντίθετη κατεύθυνση ασκώντας αντίσταση. Η κίνηση αυτή ενεργοποιεί τους εκτείνοντες μυς. Εάν κατά την εξέταση αυτή νιώθετε πόνο, τότε συμπεραίνουμε ότι το πρόβλημα είναι πάθηση επικονδυλίτιδας.

Οι ακτινογραφίες δεν παρέχουν κάποια πληροφορία, εκτός αν συνυπάρχει οστικό υπόστρωμα (ρευματοειδής αρθρίτιδα) ή εξάρθρωση του αγκώνα.

Θεραπεία:

Χωρίς θεραπεία, ο αγκώνας γίνεται συνεχώς πιο επώδυνος. Ο πόνος γίνεται τόσο έντονος σε σημείο να εμποδίζει την εργασία σας ιδιαίτερα αν κάνετε χειρωνακτικό επάγγελμα.

Η συντηρητική αντιμετώπιση περιλαμβάνει:

Ανάπαυση και παύση των κινήσεων που προκαλούν πόνο.

Ακινητοποίηση του αγκώνα και του αντιβραχίου για περίπου τρεις (3) εβδομάδες.

Φαρμακευτική αγωγή με αναλγητικά και αντιφλεγμονώδη και εφαρμογή πάγου ή θερμότητας αναλόγως της πάθησης.

Στις περισσότερες των περιπτώσεων, ένας Χειροπράκτης ή ένας κινησιοθεραπευτής συμβάλλει στη θεραπεία, πιέζοντας τον τένοντα κάνοντας εγκάρσια μάλαξη σε βάθος για να αποσυμφορήσει τους κόμπους που έχουν δημιουργηθεί στο επίπεδο των μυών ή των οστών. Αυτή η μέθοδος μπορεί στιγμιαία να προκαλεί πόνο, είναι όμως πολύ αποτελεσματική για τη μείωση των καθημερινών πόνων και την πλήρη ίαση της πάθησης.

Σε περιπτώσεις χρόνιας και υποτροπιάζουσας φλεγμονής προτιμάται η λύση της χειρουργικής επέμβασης. Να γίνει τοπική αποσυμπίεση που συνήθως μειώνει αισθητά τον πόνο και την ευαισθησία.

Dim.Pap.