Είναι αδελφή ή ξαδέλφη μπορούμε να πούμε της οσφυαλγίας. Με τον όρο ισχιαλγία εννοούμε τον πόνο που επεκτείνεται από την περιοχή του ισχίου (γλουτού) κατά μήκος του μηρού και της γάμπας αλλά και έως τα άκρα των δακτύλων. Αυτό οφείλεται σε πίεση του ισχιακού νεύρου(εξ’ ού και το όνομα της πάθησης) από κήλη μεσοσπονδυλίου δίσκου της οσφυϊκής μοίρας.
Η ισχιαλγίαπαρουσιάζεται συνήθως ξαφνικά ή σταδιακά σε διάστημα λίγων ημερών μετά από απότομη κίνηση ή σήκωμα βάρους, αλλά πολλές φορές χωρίς καμία αιτία (απλή ισχιαλγία). Ο πόνος συνοδεύεται συχνά με μούδιασμα ή και με μυϊκή αδυναμία που μπορεί να προκαλέσει δυσκολία στο βάδισμαμε σύρσιμο του ποδιού (Οξεία φάση ισχιαλγίας).
Πολλές φορές παθαίνουμε ισχιαλγία λόγω κάποιας κάκωσης, όπως π.χ. όταν κάποιος σηκώσει απότομα ένα μεγάλο βάρος ή λόγω φθοράς που προϋπάρχει στον μεσοσπονδύλιο δίσκο χωρίς αυτό να είναι “τόσο” γνωστό. Στατιστικές μελέτες έδειξαν ότι προβλήματα απλής ή οξείας ισχιαλγίας μπορεί να παρουσιαστούν τόσο σε άτομα που ασχολούνται με βαριά χειρωνακτικά επαγγέλματα όσο και σε άτομα που δεν έχουν κανένα προηγούμενο ιστορικό πρόβλημα (στην λεκάνη) με αυτήν την πάθηση.
Είναι η πάθηση που δεν έχει προτίμηση ηλικιών, μπορεί να εμφανιστεί σε όλες τις ηλικίες. Είναι λάθος να υποστηρίζουμε ότι είναι πάθηση της μεγάλης ηλικίας ή συμβαίνει μόνο σε άτομα με μακροχρόνιο ιστορικό πρόβλημα, μπορεί να παρουσιαστεί και σε άτομα χωρίς κανένα προηγούμενο ιστορικό στη μέση.
Και δεν πρέπει πάντα να υπάρχει επιστημονική απόδειξη (για να πειστεί κάποιος) για την θεραπεία της, η θεραπεία της ισχιαλγίας γίνεται και με απλές αλλά θεραπευτικές έλξεις – τοποθετήσεις. Είναι λυπηρό το φαινόμενο να μη γνωρίζουν“οι ειδικοί” ότι η υπόψη πάθηση θεραπεύεται και με άλλες μεθόδους.
Σε πολλές των περιπτώσεων ισχιαλγίες η αποκατάσταση γίνεται σε σύντομο χρονικό διάστημα, ωστόσο υπάρχουν και οι περιπτώσεις που χρήζουν περισσότερο χρόνο θεραπείας και προσοχής και η επιστροφή στις φυσιολογικές δραστηριότητες του ασθενούς οφείλεται αποκλειστικά σ’ αυτόν, διότι όταν δεν γίνει σωστή θεραπεία υπάρχει η πιθανότητα υποτροπής της πάθησης, οπότε έχουμε νέο επεισόδιο ισχιαλγίας και διπλασιάζεται ο χρόνος της νέας αποκατάστασης – σταθεροποίησης.
Όταν υπάρχουν χρόνιες και μόνιμες καταστάσεις οξείας ισχιαλγίας χρήζουν οπωσδήποτε χειρουργικής επέμβασης για αφαίρεση της κήλης του μεσοσπονδυλίου δίσκου ή και τμήματος αυτού..
1.-Σε φυσιολογικές συνθήκες οι άνθρωποι ασκούνται για κοινωνικούς λόγους, για χαλάρωση ή για να βελτιώσουν τη φυσική τους κατάσταση. Όταν όμως ο μόνος στόχος είναι η απώλεια βάρους ή ο έλεγχος του σχήματος του σώματος, το πρόγραμμα ασκήσεως μπορεί να βγει εκτός ελέγχου, τότε οι ασκούμενοι αναπτύσσουν εξάρτησηστην άσκηση διαταραχή της όρεξης, αλλά και είναι πιο επιρρεπείς στην ανάπτυξη κατάθλιψης και άλλων ψυχολογικών προβλημάτων.
Είναι φανερό ότι η κακή ενεργειακή ισορροπία (που εκδηλώνεται όταν ένας άνθρωπος χρησιμοποιεί περισσότερες θερμίδες απ όσες καταναλώνει) μπορεί να οδηγήσει σε υπέρ κινητικότητα. Όπως ακριβώς οι ανορεκτικοί περιορίζουν στο ελάχιστο το φαγητό τους για να αδυνατίσουν και λένε ότι αισθάνονται μια χαρά, έτσι και οι άνθρωποι που ασκούνται υπερβολικά πολύ διαπιστώνουν ότι όσο περισσότερα κιλά χάνουν τόσο πιο δραστήριοι αισθάνονται.
2.-Η πολλή άσκηση μπορεί να βλάπτει αντί να ωφελεί. Ή ακόμα χειρότερα: υπάρχουν άνθρωποι που καταλήγουν εξαρτημένοι από την άσκηση και παρουσιάζουν στερητικά συμπτώματα όταν τη διακόπτουν, όπως ακριβώς άλλοι καταλήγουν εξαρτημένοι από τις συνεχείς δίαιτες ή εξαρτημένοι από ουσίες (καπνός, αλκοόλ, φάρμακα).
Ειδικοί υποστηρίζουν ότι η αφύσικα πολλή άσκηση μπορεί να είναι καταστροφική για το σώμα και τη ψυχή.
Ηαλήθειαείναι ότι δεν χρειάζεται να ασκείται κανείς πάρα πολύ και επί πολύ καιρό για να παρουσιάσει στερητικά συμπτώματα μόλις διακόψει την άσκηση.Ερευνητές στο θέμα της υπέρ προπόνησης έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η άσκηση προκαλεί ένα αίσθημα ευεξίας, το οποίο εξαφανίζεται όταν διακόπτεται η γυμναστική.Η έλλειψη του αισθήματος ευεξίας μπορεί κάλλιστα να αποτελεί έναν από τους λόγους για τους οποίους οι ασκούμενοι συνεχίζουν το πρόγραμμά τους πολύ περισσότερο απ όσο είναι φυσιολογικό.
3.-Οι υπερβολές όμως, έχουν πάντοτε βαρύ τίμημα.Στην περίπτωση της άσκησης, το τίμημα είναι το σύνδρομο της υπερβολικής προπόνησης , ένα σύνολο διαταραχών που κυμαίνεται από στομαχικά προβλήματα έως επαναλαμβανόμενους τραυματισμούς.
Ερευνητές ανακάλυψαν ότι τα ακραία επίπεδα ασκήσεως προκαλούν επίσης δραματική μείωση των επιπέδων γλουταμίνης (μιας ουσίας με ζωτική σημασία για τη σωστή λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος), με επακόλουθονα είμαστε πιο επιρρεπείς στο κρυολόγημα και άλλες ιώσεις.
Τα δεινά, όμως δεν σταματούν εδώ.Ο ασκούμενος οργανισμός έχει ανάγκη την ξεκούραση για να αναρρώσει από τις πιέσεις που του ασκεί η γυμναστική. Όταν ο χρόνος ξεκούρασης είναι ανεπαρκής, οι μύες δεν αναρρώνουν και τελικά σταματά η βελτίωση του σωματικού σχήματος. Πολλοί ασκούμενοι θεωρούν ότι η στασιμότητα της εμφάνισής τους αποτελεί ένδειξη ότι πρέπει να γυμναστούν ακόμα πιο σκληρά. Μακροχρόνια αυτός ο φαύλοςκύκλος οδηγεί σε χρόνια κόπωση και σε ψυχική - σωματική εξάντληση.
Μερικοί άνθρωποι που έχουν εθιστεί στην άσκηση ενδεχομένως να χρειάζονται θεραπεία. Οι ασκούμενοι αυτοί συμπεριφέρονται όπως όλοι οι εθισμένοι. Θέτουν την άσκηση ως απόλυτη προτεραιότητα στη ζωή τους και έρευνες έδειξαν ότι συχνά παρουσιάζουν ψυχικές διαταραχές.
4.-Τα κρούσματα του συνδρόμου αυξάνονται διαρκώς τα τελευταία χρόνια, διότι ολοένα και περισσότερος κόσμος γυμνάζεται πέρα από τα φυσικά όρια, τις αντοχές και τις ικανότητές του. Η πλειονότητα των ασθενών είναι άνθρωποι ηλικίας 30 έως 50 ετών, οι οποίοι είτε ανακαλύπτουν ξαφνικά την άσκηση και της αφιερώνονται ολόψυχα είτε αντιμετωπίζουν πρόβλημα βάρους και θέλουν να αδυνατίσουν. Στην παιδική ηλικία, το σύνδρομο υπέρ προπόνησης παρατηρείται σε παιδιά που χρησιμοποιούν την άσκηση ως μέσον αδυνατίσματος ή κάνουν πολλά λάθη τον πρώτο καιρό που ασχολούνται με ένα άθλημα.
Ο πόνος την ώρα της άσκησης είναι το πρώτο σύμπτωμα του συνδρόμου. Ο πόνος εκδηλώνεται συνήθως στους μεγάλους μυς του σώματος (όπως τετρακέφαλους μηριαίους, στους μυς της μέσης, στους κοιλιακούς, στους θωρακικούς και στους οπίσθιους μηριαίους), αλλά οι ασκούμενοι τον αγνοούν και συνεχίζουν την προπόνησή τους.
Μετά το πέρας της προπόνησης, ο πόνος επιστρέφει – αυτή τη φορά στους τένοντες. Ο ασκούμενος μπορεί να καθίσει για λίγο να ξεκουραστεί, αλλά όταν προσπαθήσει μετά να κινήσει μια άρθρωση να μην μπορεί. Υπάρχει επίσης περίπτωση να διαπιστώσει το επόμενο πρωί, την ώρα που σηκώνεται από το κρεβάτι, ότι πονάει φρικτά σε κάποιον τένοντα και δεν μπορεί να κινήσει το πόδι ή το χέρι του. Οι τένοντες που πλήττονται κυρίως από την υπέρ προπόνηση είναι ο αχίλλειος και ο επιγονατιδικός στα πόδια, καθώς και οιεκτείνοντες των αγκώνων, ο υπέρ ακάνθιος και ο δικέφαλος στα χέρια.
Με το πέρασμα των ημερών, ο ασκούμενος αρχίζει να νιώθει ενοχλήσεις ή πόνο στη σπονδυλική στήλη, στους γλουτούς, στα γόνατα και στους ώμουςγενικώς, σε κάθε άρθρωση του σώματός του. Στις μικρές ηλικίες, οι ενοχλήσεις αυτές οφείλονται σεεπιβάρυνση των χόνδρων των αρθρώσεων λόγω της υπερβολικής άσκησης, ενώ στις μεγάλες σε εκφυλιστικές αρθροπάθειες. Π.χ. ένας αγύμναστος 45άρης που έχει προδιάθεση στην ανάπτυξη αρθροπάθειας είναι πολύ πιθανόν να νιώσει έντονο πόνο στο γόνατό του, αν παίξει μπάσκετ επί 2 ώρες.
Αν οι ασκούμενοι αγνοήσουν τον πόνο και τις ενοχλήσεις και συνεχίσουν να ασκούνται, έχουν αυξημένες πιθανότητες να αναπτύξουν κάποια από τις μακροχρόνιες εκδηλώσεις του συνδρόμου. Η επιτάχυνση της φυσιολογικής φθοράς στους χόνδρους των ισχύων, των γονάτων καθώς και στους μεσοσπονδύλιουςδίσκους, είναι μια πολύ συχνή μακροχρόνια συνέπεια. Οι ασθενείς που παρουσιάζουνεπιταχυμένη φθοράτων χόνδρων αναπτύσσουν συχνά οστεοαρθρίτιδα η οποία μετά το 60ο έτος ζωής αντιμετωπίζεται με ολική αντικατάσταση της προσβεβλημένης αρθρώσεως. Όσοι εξάλλου παρουσιάζουν φθορά των μεσοσπονδυλίωνδίσκων μπορεί να αναπτύξουν στενωτική δισκοπάθεια, μια κατάσταση που προκαλεί νευραλγία στα κάτω άκρα.Η υπερβολική άσκηση μπορεί επίσης να καταπονήσει τους μυς, (οι καταπονημένοι μυς είναι επιρρεπείς στις θλάσεις) αλλά και το καρδιαναπνευστικό σύστημα.
5.-Τα οστά επίσης πλήττονται από την υπερβολική άσκηση. Στους ασκούμενους παρατηρούμε συνήθως δύο ειδών κατάγονται.Τα συμπιεστικά και τα ρωγμώδητριχοειδή. Τα ρωγμώδη τριχοειδή αφορούν κυρίως τα οστά των χεριών και των ποδιών και είναι τόσο μικρά που δύσκολα απεικονίζονται στις απλές ακτινογραφίες. Συνήθως γίνεταιαξονική ή μαγνητικήτομογραφία για να εντοπιστούν. Τα κατάγματα αυτά προκαλούνται από τις μεγάλες και επαναλαμβανόμενες πιέσεις (φορτίσεις) που ασκούνται στα οστά και οφείλονται στο ότι οι μύες δεν αντέχουν άλλο και δεν μπορούν πλέον να προστατεύσουν τον σκελετό.
Την ώρα της υπερβολικής άσκησης είναι φυσικό κάποιοςμεσοσπονδύλιος δίσκος να πιέζει για απειροελάχιστο χρόνο κάποιο νεύρο, αυτό είναι αρκετό για την έναρξη κάποιας οσφυαλγίας.
Η αντιμετώπιση όλων αυτών των δεινών ποικίλλει ανάλογα με το πρόβλημα
Η χρόνια κόπωση αντιμετωπίζεται με ξεκούραση, βιταμινοθεραπεία, μαλάξεις για βελτίωση της οξυγονώσεως, σωστή διατροφή και θεραπεία.
Τα κατάγματα χρειάζονται τοποθέτηση, ακινητοποίηση, φυσιοθεραπεία, φαρμακευτική αγωγή
Οι θλάσεις των μυών αντιμετωπίζονται με φυσιοθεραπεία και φαρμακευτική αγωγή.
Οι αρθροπάθειες και η στενωτική δισκοπάθεια συνήθως αντιμετωπίζονται με μαλάξεις από ειδικό Χειροπρακτικό και σε ελαφριές καταστάσεις με φαρμακευτική αγωγή. Αν όμως εξελιχθούν πολύ δεν αποκλείεται να χρειαστεί καιχειρουργική αντιμετώπιση (αρθροπλαστική και αντικατάσταση μεσοσπονδύλιου δίσκου, αντιστοίχως).
Το 70% των ασθενών που τελικά χειρουργούνται κατορθώνουν να γυμναστούν και πάλι, αλλά πολύ ηπιότερα απ όσο πριν (τα ομαδικά αθλήματα είναι ως επί το πλείστον απαγορευτικά, ενώ οι ασκήσεις πρέπει να είναι μέτριας έντασης).
Είναι πλέον γνωστό ότι η υπερβολική προπόνηση καταστρέφει τα οστά και τις αρθρώσεις, προκαλεί κατάγματα που δεν
απεικονίζονται στις απλές ακτινογραφίες, οδηγεί στη δισκοπάθεια στην οσφυαλγία – ισχιαλγία και εξαντλείτον οργανισμό…
Η υπέρ προπόνησημόνο φίλος της υγείας δεν μπορεί να είναι.
Ωστόσο, ολοένα και περισσότερος κόσμος «πέφτει με τα μούτρα» στην άσκηση, πιστεύοντας ότι έτσι ωφελεί το σώμα και την ψυχή του.
Τι είναι Οσφυαλγία ; Οσφυαλγία είναι ο πόνος στην περιοχή της οσφύος (χαμηλά στην μέση) αν και πολλές φορές ο πόνος αυτός μπορεί να επεκτείνεται στην περιοχή της λεκάνης και των γλουτών. (Αντίθετα, ισχιαλγία είναι ο πόνος που επεκτείνεται κατά μήκος των ισχίων, από τους γλουτούς και κάτω, έως τα άκρα των δακτύλων).
Η οσφυαλγία είναι μία πολύ συχνή πάθηση, οι στατιστικές έδειξαν ότι πάνω από τους μισούς ενήλικες θα παρουσιάσουν οσφυαλγία σε κάποια στιγμή της ζωής τους. Αν και φαίνεται ότι είναι ένα παροδικό πρόβλημα που, με την κατάλληλή αγωγή- φροντίδα, περνά γρήγορα, υπάρχουν περιπτώσεις που η οσφυαλγία γίνεται χρόνια, υποτροπιάζει και οδηγεί τον ασθενή σε παρατεταμένα προβλήματα.
Τότε πρέπει ο ασθενής να ζητήσει βοήθεια από έναν ειδικό γιατρό ή χειροπρακτικό για του απαλύνει τον πόνο με την κατάλληλη θεραπεία.
Έχει αποδειχθεί ότι, όταν η περίπτωση της οσφυαλγίας είναι σοβαρή χρειάζεται ειδική θεραπεία και ότι η αντιμετώπισή της δεν γίνεται μόνο με λήψη αντιφλεγμονωδών κ.λ.π. φαρμάκων αλλά και με ειδικές μαλάξεις-τοποθετήσεις από έμπειρο Χειροπρακτικό. Δεν είναι τυχαίο ότι στις προηγμένες χώρες η υπόψη πάθηση αντιμετωπίζεται ως ανωτέρω και ότι στα Πανεπιστήμιά αυτών των χωρών διδάσκεται επίσημαη Χειροπρακτική.
Οι αιτίες που μπορεί να προκαλέσουν μια οσφυαλγία είναι πολλές και ποικίλουν από άτομο σε άτομο και είναι ανάλογες με την καθημερινή δραστηριότητα του καθενός μας.
Έχουν καταγραφεί αρκετές περιπτώσεις οξείας οσφυαλγίας κυρίως σε νεαρά άτομα, αυτό μπορεί να οφείλεται σε μια μορφή κάκωσης ή σε μια θλάση μυών της οσφυϊκής μοίρας (περιοχής) που μπορεί να προέρχεται από σήκωμα βάρους από έντονη αθλητική δραστηριότητα ή από μια απλή κίνηση, (άτομα που έχουν καθιστική ζωή είναι ευάλωτα). Στις περιπτώσεις αυτές έχουμε γρήγορα αποτελέσματα και ο πόνος υποχωρεί με ειδική αντιμετώπιση (αγωγή).
Άλλες περιπτώσεις είναι αυτές που μπορεί να έχουμε κάποια μετατόπιση σπονδύλου η οποία προήλθε από κάποιο χτύπημα ή πέσιμο, αυτό προκαλεί στένωση μεταξύ των σπονδύλων και πίεση του μεσοσπονδυλίου δίσκου με αποτέλεσμα να έχουμε έντονο πόνο με μούδιασμα της πληγήσης περιοχής αλλά ακόμη και των κάτω άκρων.
Υπάρχουν και οι περιπτώσεις που λέμε ότι είναι βαρειάς μορφής, εδώ έχουμε την οσφυαλγία να επιμένει για μεγάλο χρονικό διάστημα, εβδομάδες ή και μήνες ακόμη, τότε έχουμε μια κακή λειτουργία του μεσοσπονδυλίου δίσκου η οποία μπορεί να είναι φθορά αυτού και χρήζει άμεσης αντιμετώπισης με χειρουργική επέμβαση. Στις περιπτώσεις αυτές κατατάσσονται τα άτομα που βρίσκονται σε προχωρημένη ηλικία και έχουν επιβαρημένο ιστορικό υγείας.
Σ’ αυτές τις περιπτώσεις ο ασθενής πρέπει να ζητήσει την βοήθεια (να κάνει καλή επιλογή) ενός ειδικού Νευροχειρουργού ή Ορθοπεδικού για να έχει την καλύτερη θεραπευτική αντιμετώπιση στην πάθησή του για γρήγορη και ομαλή αποκατάσταση.
Η θλάση μυών είναι γνωστή και ως τράβηγμα των μυών, αυτό γίνεται όταν τεντωθεί υπερβολικά κάποιος μυς με συνέπεια να τραυματιστούν οι μυϊκές ίνες.
Θλάσεις μυών όμως μπορούμε, να έχουμε μετά από έντονη σωματική δραστηριότητα ή μετά από κάποια πτώση η οποία μπορεί να προκαλέσει και μελάνιασμα.Είναι μια σοβαρή πάθηση γι’ αυτό η θεραπεία τηςπρέπει να γίνει από ειδικό ορθοπεδικό γιατρό ή χειροπρακτικό, ο οποίος και θα διαγνώσει τον βαθμό της θλάσης και στην συνέχεια θα παράσχει την καλύτερη θεραπεία για πλήρη ίαση. Σε μια θλάση δεν πρέπει να βάλουμε ζεστά επιθέματα τουλάχιστον για 24 ώρες, παρά μόνο πάγο (για αποφυγή οιδημάτων) και απαλή επίδεση.
ΔΙΑΣΤΡΕΜΜΑΤΑ:
Διάστρεμμα ή στραμπούλιγμα ονομάζουμε μια τραυματική ρήξη συνδέσμων κάποιας άρθρωσης χωρίς να υπάρχει ράγισμα ή κάταγμα, συνήθως λέμε ότι το πόδι ή το χέρι μας γύρισε προς τα μέσα ή προς τα έξω. (Στραμπουλίχτηκε).
Τα συχνότερα διαστρέμματα είναι αυτά της ποδοκνημικής άρθρωσης τα οποία κατατάσσουμε σε τρεις βαθμούς.
1ουΒαθμού, είναι αυτά που έχουν ρήξη συνδέσμων ελαφριάς μορφής.
2ουΒαθμού, αυτά που έχουν μερική ρήξη των συνδέσμων και
3ουΒαθμού, όταν υπάρχει πλήρης ρήξη των συνδέσμων η οποία μπορεί να συνοδεύεται με μεγάλο αιμάτωμα και μπορεί να κρύβει κάταγμα περόνης, αστραγάλου, ταρσού ήμεταταρσίου, το οποίο πολλές φορές δεν είναι ορατό στην ακτινογραφία.
Θεραπείατων διαστρεμμάτων
Για τα διαστρέμματα του 1ου βαθμού, που είναι τα απλά διαστρέμματα, μετά από την τοποθέτηση γίνεται επίδεση για διάστημα έως πέντε (5) ημερών και συνιστάται μπάνιο με χλιαρό νερό, ελαφριά άσκηση με βάδισμα κυρίως και ενίοτε άσκηση σε σκάλα 4-5 φορές την ημέρα. Ο ασθενής επανέρχεται στους καθημερινούς ρυθμούς μετά από 6-7 ημέρες χωρίς επιπλοκές.
Στα διαστρέμματα του 2ου βαθμού έχουμε, την τοποθέτηση, την επίδεση για διάστημα περίπου δέκα (10) ημερών, το χλιαρό μπάνιο και διακοπή κάθε δραστηριότητας για δέκα(10) ημέρες. Η άσκηση (βάδισμα) επιτρέπεται από την 2η ημέρα. Ο ασθενής επανέρχεται στους κανονικούς ρυθμούς μετά από δύο (2) εβδομάδες χωρίς επιπλοκές.
Τα διαστρέμματα του 3ου βαθμού τα οποία είναι και τα πιο σοβαρά αντιμετωπίζονται με τοποθέτηση, επίδεση με νάρθηκα ή χωρίς για διάστημα περίπου δέκα πέντε (15) ημερών, χλιαρό μπάνιο και ακινησία τις πρώτες 3-4 ημέρες. Η άσκηση (βάδισμα) επιτρέπεται με χρήση πατερίτσας.
Τα διαστρέμματα αυτά χρήζουν μεγάλης προσοχής, ο ασθενής πρέπει να είναι συνεργάσιμος, διότι υπάρχει το ενδεχόμενο της επανάληψης του διαστρέμματος αν δεν γίνει σωστή θεραπεία. Σ’ αυτό τον τομέα υπάρχουν διαστρέμματα στα οποία ο πόνος και το οίδημα στην άρθρωση συνεχίζεται για μεγάλο χρονικό διάστημα, στις περιπτώσεις αυτές επιβάλλεται να γίνει αξονική ή μαγνητική τομογραφία για σωστή διάγνωση και θεραπεία.
Η άμεση αντιμετώπιση των διαστρεμμάτων και η σωστή επίδεση αυτών έχει ως αποτέλεσμα την γρήγορη αποκατάσταση των.
Είναι ένας συνδυασμός που θα ‘πρεπε να είχε την πρώτη θέση στην ζωή του καθενός μας. Εν τούτοις όμως οι μετρήσεις των στατιστικών μας λένε ότι τα ποσοστά των ανθρώπων που έχουν μαζί άσκηση & διατροφή σωστήείναι πολύ χαμηλά, πολλές φορές δε τείνουν σε μονοψήφιο αριθμό!!!
Η σωστή διατροφή αποτελεί σαφώς ένα από τα πιο σημαντικά εφόδια για την καλή υγεία του οργανισμού. Σε συνδυασμό, μάλιστα, με σωματική άσκηση ενισχύεται το ανοσοποιητικό μας σύστημα και κατ' επέκταση, η άμυνα μας έναντι πολλών ασθενειών. Αυτό όμως που λίγοι γνωρίζουν, είναι ότι τα δυο αυτά στοιχεία δίδουν την μεγαλύτερη ψυχοσωματική ευεξία σ’ έναν οργανισμό.
Άσκηση είναι να γυμνάζεις το σώμα σου, κάθε κίνηση που γίνεται με σκοπό την εκγύμναση μελών του σώματος λέμε ότι αυτό είναι άσκηση.
Πολλοί άνθρωποι γυμνάζονται για να αποκτήσουν ωραίο σώμα με γραμμωτούς μύες και άλλοι γυμνάζονται για να είναι πάντα σε “φόρμα” να έχουν δηλ. γενικά καλή διάθεση. Μια ισορροπημένη εκγύμναση μπορεί να περιλαμβάνει διάφορες ασκήσεις, όπως αεροβικές, ασκήσεις για ευλυγισία π.χ. διατάσεις και ασκήσεις με διάφορα μηχανήματα. Όποια άσκηση κι αν έχετε στο πρόγραμμά σας είναι καλή αρκεί να γίνεται με μέτρο και όχι με υπερβολή, διότι τότε μπορούμε να οδηγηθούμε σε αντίθετα αποτελέσματα.
Ένας ασκούμενος οργανισμός όμως έχει ανάγκη από μια καλή υγιεινή διατροφή η οποία πρέπει να περιλαμβάνει φαγητά που θα είναι πλούσια σε ασβέστιο & σίδηρο, σε βιταμίνη Α BCκαι D, Ωμέγα 3 λιπαρά οξέα, σε πολυακόρεστα και ιχνοστοιχεία τα οποία έχουν και αντιγηραντικές ιδιότητες κ.α.
Εάν η διατροφή μας περιλαμβάνει τα παραπάνω στοιχεία και έχουμε την ανάλογη – ισορροπημένη – άσκηση τότε μπορούμε να πούμε ότι έχουμε τον τέλειο συνδυασμό άσκησης και διατροφής ο οποίος θα προστατεύει την ζωή μας από κάθε είδους νοσήματα. Δεν είναι τυχαίο που οι ειδικοί λένε ότι “μητέρα της κάθε αρρώστιας είναι η ακινησία και η κακή διατροφή”.
Μερικοί από εμάς, λόγω εργασίας, ηλικίας ή κακής κληρονομικότητας, πρέπει να επιζητούμε τον παραπάνω συνδυασμό για αποφυγή δυσάρεστων καταστάσεων.
Άσκηση και υγιεινή διατροφή λοιπόν, είναι τα δύο στοιχεία που δεν ξεχνάμε ποτέ και ότι αυτά πρέπει να πορεύονται αρμονικά και να αλληλοσυμπληρώνονται.
Σήμερα, όλοι γνωρίζουμε ότι η χειροπρακτική, “επιτέλους” είναι μία αναγνωρισμένη επιστήμη, η οποία διδάσκεται στα Πανεπιστήμια των ξένων χωρών και έχει να επιδείξει σημαντικές περγαμηνές, αυτό είναι ίσως το πιο σημαντικό της επίτευγμα. Γι αυτό εξάλλου έχει και πολύ φανατικούς οπαδούς, οι οποίοι χωρίζονται σ’ αυτούς που έχουν να αφηγηθούν μια προσωπική υπόθεση πλήρης ίασης και σ’ αυτούς που διηγούνται τις προσωπικές μαρτυρίες των πρώτων.
Η φιλοσοφία της παραμένει πάντα η ίδια, η οποία είναι, αποκατάσταση της πάθησης με ειδικές μαλάξεις – ανατάξεις - τοποθετήσεις που έχουν σαν στόχο την μόνιμη απαλλαγή του πόνου σε κάθε ασθενή. Ο Χειροπρακτικός στην αρχή θα πρέπει να ψηλαφίσει με τα χέρια του στην περιοχή του πόνου ούτως ώστε να βγάλει την κατάλληλη διάγνωση-θεραπεία και μετά να χρησιμοποιήσει τον πιο ειδικό χειρισμό για την αποκατάσταση του προβλήματος. Όλες οι μέθοδοι που χρησιμοποιούνται είναι ασφαλείς και χωρίς κινδύνους γιατί γίνονται από ειδικούς ανθρώπους που έχουν γνώση – αγάπη και σεβασμό (στον συνάνθρωπο) σ’ αυτό που κάνουν.
Η κάθε μάλαξη – ανάταξη – τοποθέτηση κ.λ.π. έχει σαν στόχο να ενεργοποιήσει τις αρθρώσεις, να απελευθερωθούν τα νεύρα και να λειτουργήσουν οι μύες και κυρίως όχι μόνο για προσωρινή ανακούφιση του ασθενή αλλά για την πλήρη αποκατάσταση του προβλήματος.
Μετά από κάθε επίσκεψη σ΄ έναν χειροπρακτικό ο ασθενής αισθάνεται μία άμεση βελτίωση στο πρόβλημά του η οποία του δημιουργεί ψυχολογική ανάταση με συνέπεια την γρήγορη αποκατάσταση. Έχουν αξιολογηθεί αποτελέσματα έρευνας, που έγινε σε ασθενείς (για την ίδια πάθηση) από θεραπεία χειροπρακτικής, που έδειξε ότι οι ασθενείς επιστρέφουν στην εργασία τους σε λιγότερο από τον μισό χρόνο από αυτόν, αν έκαναν θεραπεία με την παραδοσιακή ιατρική.
Αποτελέσματα μεθόδων θεραπείας χειροπρακτικής μυοσκελετικών παθήσεων έδειξαν ότι υπερτερούν έναντι όλων των άλλωνμορφών θεραπείας.
Όταν έχεις κάποιο πρόβλημα κάνεις μια συνηθισμένη θεραπεία με παυσίπονα – μυοχαλαρωτικά και αντιφλεγμονώδη που δόθηκαν από κάποιον ειδικό γιατρό.
Όταν όμως κάνεις μια χειροπρακτική θεραπεία από ειδικό χειροπρακτικό, ο οποίος με κατάλληλες κινήσεις με τα χέρια του επάνω στο σώμα σου απαλύνει και θεραπεύει, τότε γίνεται αποφυγή των φαρμάκων και κάθε είδους χειρουργικής επέμβασης. Αυτό είναι ένα θετικό σημείο για το σώμα του κάθε ασθενούς.
Ανεπτυγμένα κράτη όπως Αγγλία, Αυστραλία, Γαλλία, Ιαπωνία, Η.Π.Α., Καναδάς, που έχουν σχολές χειροπρακτικής στα πανεπιστήμιά τους συγκαταλέγουν την χειροπρακτική ως την τρίτη μεγαλύτερη επιστήμη στον τομέα της υγείας. (τυχαίο δεν νομίζω!!!).
Ηάσκηση μπορεί να επιβραδύνει την απώλεια των μεταλλικών στοιχείων από την οστική μάζα, να βοηθήσει στη διατήρηση της σωστής στάσης του σώματος και να βελτιώσει γενικότερα την κατάσταση της υγείας, μειώνοντας την πιθανότητα πτώσης. Συχνά οι ειδικοί συνιστούν ένα συνδυασμό ασκήσεων, που ελαχιστοποιούν τους κινδύνους των καταγμάτων, ενώ προσφέρουν όλα τα οφέλη της γυμναστικής.
1.Ασκήσεις κατά τις οποίες σηκώνουμε το σωματικό μας βάρος:
Συμπεριλαμβάνουν δραστηριότητες όπως το βάδισμα, το τζόκιν και το ανέβασμα σε σκάλες. Δρουν κατευθείαν στα οστά των μηρών, της κνήμης και του κάτω μέρους της σπονδυλικής στήλης και επιβραδύνουν την απώλεια των μεταλλικών στοιχείων. Αν έχουμε οστεοπόρωση, το βάδισμα –τουλάχιστον 1,5 χιλ. την ημέρα- είναι η καλύτερη άσκηση που ενδείκνυται γιατί μειώνει την επιβάρυνση των οστών.
2.Ασκήσεις ενδυνάμωσης των μυών:
Είναι ασκήσεις που συμπεριλαμβάνουν την άρση βαρών, τη χρήση μηχανημάτων με βάρη, τα λάστιχα και τη γυμναστική μέσα στο νερό. Όλα αυτά για την ενδυνάμωση των μυών και των οστών των άνω άκρων και του επάνω μέρους της σπονδυλικής στήλης. Αν ήδη υπάρχει οστεοπόρωση, το πρόγραμμα της γυμναστικής θα πρέπει να συντάσσεται από το γιατρό ή το φυσιοθεραπευτή, ο οποίος θα λάβει υπ’ όψιν του σε ποιο βαθμό έχει προχωρήσει η μείωση της οστικής μάζας.
3.Ασκήσεις ενδυνάμωσης των μυών της πλάτης:
Αυτές οι ασκήσεις γίνονται κυρίως για την ενδυνάμωση των μυών και λιγότερο των οστών. Οι έρευνες έχουν αποδείξει ότι η ενδυνάμωση αυτή της μυϊκής ομάδας βοηθά στη βελτίωση της κατάστασης του πάσχοντος, μέσω της διατήρησης ή της βελτίωσης της στάσης του σώματος. Οι ασκήσεις αυτές ενδυναμώνουν τους μύες, ώστε να επιτυγχάνεται η σωστή στάση και θέση της σπονδυλικής στήλης και να μην ασκείται επιπλέον πίεση στους σπονδύλους.
Πριν ξεκινήσετε το πρόγραμμα των ασκήσεων θα πρέπει να συμβουλευτείτε το γιατρό σας εάν :
·Είστε άνδρας άνω των 40 ετών
·Είστε γυναίκα άνω των 50 ετών
·Έχετε οικογενειακό ιστορικό με εμφάνιση καρδιαγγειακών νοσημάτων σε μικρή ηλικία
·Έχετε πρόβλημα υγείας
Για καλύτερα αποτελέσματα είναι καλό οι ασκήσεις να γίνονται μία ή δύο φορές την ημέρα, τουλάχιστον4 φορές την εβδομάδα.
1.-ΟρθήΣτάση.Σταθείτε με το κεφάλι, τους ώμους και τους γλουτούς ακουμπισμένα στον τοίχο, με τις φτέρνες να απέχουν 5-7 εκατοστά από αυτόν.
Πιέστε την πλάτη στον τοίχο, αφήνοντας χώρο για την παλάμη που θα τοποθετήσετε στην καμπύλη που σχηματίζει το κάτω μέρος της σπονδυλικής στήλης.Χαλαρώστε τους ώμους και πιέστε προς τα μέσα το πιγούνι. Σφίξτε την κοιλιά και τους γλουτούς.
2.-Βάδισμα
·Κρατήστε ψηλά το κεφάλι
·Κρατήστε την πλάτη και το λαιμό όσο πιο ίσια μπορείτε
·Το πιγούνι θα πρέπει να είναι σε παράλληλη θέση με το έδαφος
·Σφίξτε ελαφρά τους κοιλιακούς μύες
·Αφήστε τους ώμους να κινούνται ελεύθερα.
3.-Κάμψεις με τα χέρια στον τοίχο
Σταθείτε στραμμένοι προς τον τοίχο, τα χέρια στο πλάι, τα πόδια να απέχουν περίπου 14 εκ. μεταξύ τους και 14 εκ. από τον τοίχο. Ενώ εισπνέετε, ρουφήξτε το στομάχι προς τα μέσα και απλώστε και τα δυο χέρια να ακουμπήσετε στον τοίχο. Εκπνεύστε και αφήστε τα χέρια να πέσουν στην αρχική τους θέση. Κατά την εισπνοή, απλώστε το δεξί χέρι ψηλά στον τοίχο και τεντώστε το αριστερό προς τα κάτω. Εκπνεύστε και επιστρέψτε στην αρχική σας θέση. Αλλάξτε χέρια.Επαναλάβετε κάθε άσκηση πέντε (5)φορές
4.-Κινήσεις με το πιγούνι
Καθίστε στην καρέκλα και κοιτάξτε μπροστά.
Πιέστε το πιγούνι προς το λαιμό, αλλά συνεχίστε να βλέπετε προς τα εμπρός, μην αφήνετε το κεφάλι σας να κάνει καμία κίνηση.
Πιέστε τα χέρια στους μηρούς για να δυναμώσετε την πλάτη.
Κρατηθείτε σ’ αυτή τηθέση για λίγα δευτερόλεπτα. Θα νιώσετε τον αυχένα σας να τεντώνεται.
Επαναλάβετε την άσκηση πέντε (5) φορές.
5.- Έκταση του στήθους-
Καθίστε σε μια καρέκλα με τα πόδια ίσια στο πάτωμα. Κρατήστε ίσια την πλάτη και το κεφάλι σε ευθεία θέση.
Τεντώστε τα χέρια ανοιχτά στο πλάι (έκταση) στο ύψος των ώμων.
Λυγίστε τους αγκώνες και ακουμπήστε τις παλάμες στο στήθος.
Επαναλάβετε για 5 με 10 φορές ανάλογα με την αντοχή σας.
6.- Έκταση του επάνω μέρους της σπονδυλικής στήλης
Με τις πατούσες στο έδαφος, καθίστε στο μπροστινό μέρος μιας σταθερής καρέκλας, κρατώνταςμέση και πλάτη σε ορθή στάση.
Κοιτάξτε μπροστά και λυγίστε του αγκώνες
Πιέστε ελαφρά προς τα πίσω αγκώνες και ώμους, όσο περισσότερο μπορείτε, χωρίς να αισθάνεστε μεγάλη πίεση.
Κρατηθείτε σ’ αυτή τη θέση για 5 δευτερόλεπτα, αναπνέοντας κανονικά. Επιστρέψτε στην αρχική θέση και επαναλάβετε την άσκηση για 5 έως 10 φορές.
7.- Ασκήσεις με τη λεκάνη
Ξαπλώστε με την πλάτη στο πάτωμα και λυγίστε τα γόνατα. Η σπονδυλική στήλη θα πρέπει να είναι χαλαρή και να σχηματίζει κανονικά την καμπύλη της.
Σφίξτε τους κοιλιακούς μύες.
Πιέστε τη λεκάνη προς το πάτωμα ώστε να ακουμπήσει ολόκληρο το πίσω μέρος του σώματος στο έδαφος.
Κρατηθείτε σ’ αυτή τη στάση για 5 δευτερόλεπτα , αναπνέοντας κανονικά και μετά χαλαρώστε.Επαναλάβετε10 φορές.
8.- Τέντωμα της πλάτης και των ώμων
Ξαπλώστε στο πάτωμα, λυγίστε τα γόνατα, σφίξτε τους μύες της κοιλιάς και φέρετε τα χέρια σε θέση ανάτασης, όσο πιο ίσια μπορείτε.
Χωρίς να λυγίσετε τα χέρια, ανοίξτε τα προσπαθώντας να τα φέρετε στην έκταση, χωρίς να πάψουν να ακουμπούν στο πάτωμα.
Κρατηθείτε στην ίδια θέση για μερικά δευτερόλεπτα, αναπνέοντας κανονικά.
Επαναλάβετε για 10 φορές.
9.- Ασκήσεις για την πλάτη
Καθίστε σε μια καρέκλα όπως δείχνει η εικόνα και φέρτε τα χέρια πίσω στον αυχένα.
Εισπνεύσετε ενώ κάνετε ελαφρές κινήσεις των αγκώνων προς τα πίσω.
Κρατηθείτε σ’ αυτή τη θέση για μερικά δευτερόλεπτααναπνέοντας κανονικά, πριν επιστρέψετε στην αρχική θέση.
Επαναλάβετε 5-10 φορές ανάλογα με την αντοχή σας.
10.- Εκτάσεις των γονάτων
Καθίστε σε μια καρέκλα με ίσια την πλάτη και τα χέρια στους μηρούς.
Σφίξτε τους κοιλιακούς μύεςκαι κοιτάξτε μπροστά.
Σιγά –σιγά τεντώστε τα γόνατα, ενώ σηκώνετε την πατούσα από το έδαφος μερικά εκατοστά. Μην αφήσετε την πλάτη να χαλαρώσει.
Κρατήστε τη στάση αυτή για μερικά δευτερόλεπτα, χαλαρώστε και επιστρέψτε στην αρχική στάση. Επαναλάβετε 5-10 φορές με κάθε πόδι.
11.- Ανύψωση του επάνω μέρους της σπονδυλικής στήλης
Ξαπλώστε με το πρόσωπο στο πάτωμα, αφού τοποθετήσετε ένα μαξιλάρι στους γλουτούς και στο κάτω μέρος της κοιλιάς. Αν θέλετε μπορείτε να τοποθετήσετε μια πετσέτα που έχετε τυλίξει σε ρολό, στο μέτωπο.
Βάλτε τα χέρια στο πλάι και σφίξτε τους κοιλιακούς μύες.
Κρατήστε το κεφάλι στην ίδια ευθεία με τον αυχένα και τον κορμό. Επικεντρωθείτε στο να κρατήστε τους ώμους χαμηλά. Εισπνεύσετε και σηκώστε το κεφάλι και το στήθος μερικά εκατοστά από το έδαφος.
Κρατηθείτε σ’ αυτή τη θέση για 5 δευτερόλεπτα, ενώ αναπνέετε κανονικά. Ξεκουραστείτε για μερικά λεπτά καιεπαναλάβετε 5-10 φορές.
12.- Εκτάσεις της γάμπας
Σταθείτε με τα πόδια ενωμένα. Για ισορροπία κρατηθείτε με τα χέρια σας στην πλάτη της καρέκλας.
Λυγίστε τα γόνατα, ρουφήξτε προς τα μέσα το στομάχι και ισιώστε την πλάτη και τους ώμους.
Απλώστε το ένα πόδι προς τα πίσω με την πατούσα να ακουμπάει στο πάτωμα. Το πόδι δεν θα πρέπει να είναι λυγισμένο.
Ρίξτε όλο σας το βάρος στο πόδι που βρίσκεται μπροστά και έχει λυγισμένο το γόνατο. Κρατηθείτε σ’ αυτή τη θέση για μερικά δευτερόλεπτα αναπνέοντας κανονικά. Επαναλάβετε5 φορές με κάθε πόδι.
13.- Ενδυνάμωση των ώμων
Σταθείτε με το ένα πόδι μπροστά από το άλλο και τα χέρια ακουμπισμένα στην πλάτη μια καρέκλας. Λυγίστε το γόνατο του μπροστινού ποδιού, ενώ κρατάτε ένα βαράκι του μισού ή του ενός κιλού στο αντίθετο χέρι.
Κινείστε το χέρι με το βαράκι προς τα πίσω και κρατηθείτε σ’ αυτή τη θέση για μερικά δευτερόλεπτα. Επιστρέψτε στην αρχική θέση και επαναλάβετε 5-10 φορές. Κάνετε την άσκηση με το άλλο χέρι και πόδι με την αντίστοιχη επανάληψη.
14.- Ενδυνάμωση των κοιλιακών μυών
Ξαπλώστε με την πλάτη στο πάτωμα και τα χέρια στο πλάι. Σφίξτε τους μύες της κοιλιάς.
Ενώ εισπνέετε σηκώστε το κεφάλι και το επάνω μέρος της πλάτης μερικά εκατοστά από το έδαφος. Αποφύγετε να κάμψετε τον αυχένα.
Κρατηθείτε σ’ αυτή τη θέση για πέντε δευτερόλεπτα προτού επιστρέψετε στην αρχική σας θέση. Ξεκουραστείτε για μερικά δευτερόλεπτα.
Επαναλάβετε για 5 με 10 φορές ανάλογα με την αντοχή σας.
Η Σπονδυλική μας στήλη είναι το κεντρικό σύστημα που στηρίζει όλο το σώμα. Διαπιστώνουμε πόση δουλειά κάνει η μέση μας μόνο όταν κάτι δεν πάει καλά.
Σήμερα όλοι μας είμαστε πιο ευπρόσβλητοι στα προβλήματα της μέσης εξ αιτίας της καθιστικής ζωής, των κακών συνηθειών στάσης του σώματος, του υπερβολικού μας βάρους, των συνθηκών εργασίας και γενικών του συχνού stressπου δεχόμαστε. Σε κοινωνίες σαν τη δική μας, το 60-80% του πληθυσμού, υποφέρει από πόνους στη μέση. Πολύ πιο συχνά υποφέρουν άτομα μέσης ηλικίας (30-50 ετών). Οι πόνοι της μέσης (οσφυαλγία –ισχιαλγία) είναι η δεύτερη κατά σειρά συνήθης αιτία απώλειας εργάσιμων ημερών .
Τι προκαλεί πόνο στη μέση
Ο πόνος στη μέση (οσφυαλγία) μας ειδοποιεί πως η μέση μας δεν λειτουργεί κανονικά. Συχνά ο πόνος αυτός εξελίσσεται σταδιακά ή κατά κρίσεις χωρίς γνωστά αίτια. Συνήθως ο πόνος στη σπονδυλική στήλη εντοπίζεται στα πιο ευκίνητα μέρη της, στον αυχένα (αυχενικό σύνδρομο) και χαμηλά στη μέση (οστά), (οσφυαλγία –ισχιαλγία). Μπορεί γι αυτά να ευθύνονται :
α) Διάσταση στους μαλακούς ιστούς (μυς –τένοντες –σύνδεσμοι).
β)Όλοι οι μύες, οι σύνδεσμοι και οι σπονδυλικές αρθρώσεις μπορούν να τραυματιστούν αν η σπονδυλικήστήλη υποστεί απότομες ή παρατεταμένες τάσεις ή πιέσεις.
γ) Ένα ξαφνικό τίναγμα, (ακόμη και το φτέρνισμα), μια ασυντόνιστη κίνηση ή λανθασμένος τρόπος σηκώματος κάποιου βάρους μπορούν να προκαλέσουν οξύ τραυματισμό της μέσης.
δ) Επίσης η κακή στάση του σώματος και οι αδύνατοι (αγύμναστοι) μύες της σπονδυλικής στήλης, μπορεί να είναι η αιτία της οσφυαλγίας εξαιτίας της μη κανονικής πίεσης που υφίστανται οι στηρίζοντες τους σπονδύλους σύνδεσμοι.
Η εκφύλιση (φθορά) του μεσοσπονδυλίου δίσκου. Οι δακτύλιοι των ανθεκτικών ινών του δίσκου σιγά -σιγά φθείρονται και αδυνατίζουν με αποτέλεσμα ο δίσκος να γίνεται πιο λεπτός, κυρίως στην περιφέρειά του. Μπορεί ακόμα να δημιουργηθεί μια επιμήκης σχισμή από το κέντρο του δίσκου προς τα πίσω και μέσα απ’ αυτή το μαλακό περιεχόμενο του πυρήνα να βγει προς τα πίσω και να πιέζει κάποιο νεύρο και αυτό να προκαλεί έντονο πόνο.
Αρθρίτιδα. Όπως όλες οι αρθρώσεις στο σώμα και οι σπονδυλικές αρθρώσεις μπορεί να προσβληθούν από αρθρίτιδα (πιο συχνά οστεοαρθρίτιδα). Μαζί με την καταστροφή του χόνδρου των αρθρώσεων και τη φλεγμονή της άρθρωσης, δημιουργούνται οστικές προεξοχές (οστεόφυτα ή άλατα), στα σημεία που ο δίσκος συνδέεται με το σπόνδυλο. Ο συνδυασμός αυτής της φθοράς του δίσκου και της οστεοαρθρίτιδας των σπονδυλικών αρθρώσεων αποκαλείται συνήθως αυχενική ή οσφυϊκή σπονδυλοαρθροπάθεια .
Ισχιαλγία. Είναι πόνος στη διαδρομή του ισχιακού νεύρου. Το νεύρο αυτό βγαίνει ανάμεσα από τους δύο τελευταίους σπονδύλους και δια μέσου του γλουτού, του μηρού και της κνήμης φτάνει μέχρι τα δάκτυλα του ποδιού. Αν ερεθιστεί στη σπονδυλική στήλη από κάποιο προεξέχοντα δίσκο (δισκοκήλη –δισκοπάθεια) ή μια φλογισμένη άρθρωση, προκαλείται έντονος πόνος που μπορεί να φτάσει μέχρι τα δάκτυλα.
Οστεοπόρωση. Η ελάττωση της οστικής μάζας στους σπονδύλους τους κάνει αδύνατους και εύθρυπτους με αποτέλεσμα με μια μικρή αιτία να σπάζουν (να καθιζάνουν), προκαλώντας έντονο πόνο. Αυτή είναι η πιο συχνή αιτία πόνου στη σπονδυλική στήλη στα ηλικιωμένα (άνω των εξήντα ετών) άτομα.
Συναισθηματικό (ψυχικό) στρες . Ο αυξημένος μυϊκός σπασμός στους μυς της σπονδυλικής στήλης αυξάνει ένα πρόβλημα της μέσης που προϋπάρχει. Παρατεταμένος μυϊκός σπασμός καταλήγει σε μυϊκές ανισορροπίες και ανομοιότερη κατανομή των πιέσεων στη σπονδυλική στήλη. Ο πόνος μπορεί να γίνει χρήσιμος οδηγός για την αναγνώριση της μεγάλης πίεσης που δέχονται οι διάφορες δομές της σπονδυλικής στήλης. Αλλάζοντας τις συνήθειές σας μπορείτε να μειώσετε την πίεση στη μέση και σταδιακά να βελτιώσετε τη λειτουργία της, ώστε να εργάζεστε πιο αποτελεσματικά και με λιγότερο πόνο.
ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΣΗ ΜΑΣ
Η καλή στάση διατηρεί τη σπονδυλική στήλη σε άριστη στάση, γιατί:
ØΠιέζονται λιγότερο οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι
ØΕπιτρέπει στη σπονδυλική στήλη, το κεφάλι, τους βραχίονες και τους μηρούς να κινούνται όσο το δυνατόν πιο αποτελεσματικά.
ØΒελτιώνει την ικανότητα αναπνοής.
ØΕπιτρέπει στα εσωτερικά σας όργανα να λειτουργούν πιο αποδοτικά.
ØΒελτιώνει την κυκλοφορία του αίματος.
ØΝιώθετε καλύτερα και έχετε ωραιότερη εμφάνιση.
ØΣτη σωστή θέση θα πρέπει μια κάθετη γραμμή που ξεκινά από το αυτί να διασχίζει τον ώμο, το μέσο των γοφών, να περνά πίσω από το γόνατο και να καταλήγει μπροστά από τον αστράγαλο.
ØΗ κακή στάση αλλάζει τις φυσικές καμπές της σπονδυλικής στήλης και πιέζει αφύσικα τις αρθρώσεις, τους μυς και τους συνδέσμους.
ØΚαλή στάση του σώματος δεν σημαίνει ακαμψία, αλλά και μια συνειδητή ισορροπία χαλάρωσης και τεντώματος του κορμού που μπορούν να τηρηθούν σε όλες τις στάσεις και όλες τις δραστηριότητές μας. Αυτό συμβαίνει όταν π.χ. σηκώνουμε ένα αντικείμενο πιο ψηλά από το κεφάλι μας, οπότε αισθανόμαστε να διατρέχει το σώμα μας ένα αίσθημα επιμήκυνσής του. Τότε το σαγόνι πέφτει, οι ώμοι παραμένουν χαμηλά, ο θώρακας διευρύνεται και ανασηκώνεται, το στομάχι μπαίνει μέσα, η λεκάνη μαζεύεται προς τα κάτω και τα γόνατα χαλαρώνουν.
ΟΤΑΝ ΚΑΘΕΣΤΕ
Η καθιστική θέση πιέζει περισσότερο το κάτω μέρος της οσφύος μας από όσο η όρθια , περισσότερο μάλιστα όταν «βουλιάζεται» μέσα στην πολυθρόνα σας.
Σωστή θέση καθίσματος είναι εκείνη που διατηρεί αναλλοίωτες τις φυσιολογικές καμπύλες της σπονδυλικής στήλης. Σ’ αυτή τη θέση πρέπει τα γόνατα να βρίσκονται σε χαμηλότερο επίπεδο από τα ισχία (γοφούς).
Διαλέγετε καρέκλα που να «πιάνει», να στηρίζει το κάτω μέρος της μέσης σας. Κάθεστε εντελώς πίσω μέσα στην καρέκλα, αναπαύοντας τα πόδια σας ακουμπώντας τα ίσια στο πάτωμα. Αν χρειαστεί χρησιμοποιείτε ένα μικρό μαξιλαράκι για να στηρίξετε την οσφυϊκή καμπύλη της μέσης σας.
ΠΑΝΤΑ ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΣΤΕ ΠΡΙΝ ΣΗΚΩΣΕΤΕ ΚΑΤΙ.
ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΡΕΑΛΙΣΤΕΣ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΙΣ ΙΚΑΝΟΤΗΤΕΣ ΣΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΤΙΣ ΥΠΕΡΕΚΤΙΜΑΤΕ.
ΖΗΤΑΤΕ ΤΗ ΒΟΗΘΕΙΑ ΚΑΠΟΙΟΥ ΄Η ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΤΕ ΕΙΔΙΚΕΣ ΣΥΣΚΕΥΕΣ ΑΡΣΗΣ, ΑΝ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙ.
Κρατάτε τη μέση σας σε ευθεία γραμμή, όταν εργάζεστε σε γραφείο. Αυτό σημαίνει ότι ίσως χρειαστεί να ρυθμίσετε κατάλληλα το ύψος του γραφείου σας.
Βεβαιωθείτε ότι το κάθισμα του αυτοκινήτου σας είναι σωστά ρυθμισμένο στα μέτρα σας, ώστε να μπορείτε να κάθεστε σωστά, χωρίς να τεντώνεστε για να φτάσετε το τιμόνι ή τα πετάλια. Για μακρινά ταξίδια χρησιμοποιείτε ένα μαξιλαράκι για τη μέση σας, σταματάτε συχνά για να τεντώνεστε και να ξεμουδιάζετε περπατώντας γύρω από το αυτοκίνητο.
ΟΤΑΝ ΞΑΠΛΩΝΕΤΕ
1.Ο πόνος στη μέσημπορεί να ανακουφιστεί όταν ξαπλώνετε στο πάτωμα με τα γόνατα λυγισμένα. Για τον ύπνο βάζετε το στρώμα σας σε σκληρή βάση (σομιέ) και χρησιμοποιείτε πάντοτε χαμηλό μαξιλάρι.
2.Αποφεύγετε να ξαπλώνετε μπρούμυτα, γιατί έτσι πιέζετε τον αυχένα και το κάτω μέρος της μέσης. Το καλύτερο κρεβάτι για μια κακή ταλαιπωρημένη μέση είναι αυτό που το βρίσκετε άνετο και που όταν ξυπνάτε το πρωί νιώθετε ελάχιστα ή καθόλου πόνο.
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΖΕΤΕ ΠΩΣ ΘΑ ΣΗΚΩΣΕΤΕ ΚΑΠΟΙΟ ΒΑΡΟΣ
Πριν από κάθε σας κίνηση καλό είναι, αν υπάρχει, να φορέσετε κάποια ζώνη στη μέση σας.
Ελέγχετε αν ο γύρω σας χώρος είναι ελεύθερος.
ØΣταθείτε όσο πιο κοντά γίνεται στο αντικείμενο που θέλετε να σηκώσετε.
ØΚρατάτε τη μέση σας ίσια και λυγίζετε τους γοφούς και τα γόνατα
ØΠιάνετε σταθερά το αντικείμενο κρατώντας το κοντά στο σώμα σας.
ØΦέρετε το σαγόνι σας προς τα μέσα, σφίγγετε τους μυς του στομαχιού, κρατάτε τη μέση σας ίσια και σηκώνετε το βάρος τεντώνοντας τα γόνατά σας.
ØΑν σηκώνετε το βάρος μαζί με κάποιο άλλο άτομο, συντονισθείτε 1,2,3.. κι επάνω
ØΣπρώχνετε ή τραβάτε ένα αντικείμενο αντί να το σηκώνετε.
ΣΤΙΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΣΑΣ
Φροντίζετε πάντα να κρατάτε τη μέση σας ίσια.
Τακτοποιείτε έτσι το χώρο της δουλειάς σας ώστε να μπορείτε να φτάνετε εύκολα τα είδη που χρησιμοποιείτε πιο συχνά, χωρίςνα αναγκάζεστε να σκύβετε ή να τεντώνεστε.
Καθίστε
Στις φτέρνες ή γονατίζετε όταν εργάζεστε σε χαμηλό επίπεδο. Αν είναι δυνατό ρυθμίσετε το τραπέζι εργασίας σας (πάγκος, γραφείο, νεροχύτης κ.λ.π.) στις δικές σας σωματομετρικές ανάγκες.
Μεταφέρετε τα αντικείμενα και με τα δυο χέρια και πάντα κοντά στο σώμα σας. Αποφεύγετε, αν είναι δυνατόν, τη μεταφορά με το ένα χέρι.
Όταν σκουπίζετε τα πατώματα ή τα χαλιάχρησιμοποιείτε μικρές κυκλικές κινήσεις, λυγίζεται τα γόνατα και κινείτε τα πόδια σας για να αποφεύγετε τα τεντώματα.
Πριν κάνετε κάτι, φροντίζετε να βρείτε τον τρόπο με τον οποίο πιέζετε λιγότερο τη μέση σας. Θυμηθείτε τις βασικές αρχές που πρέπει να τηρείτε, όταν στέκεστε, όταν κάθεστε ή σηκώνετε βάρος..
