Ιδανικές ασκήσεις για οστεοπόρωση.

Οι παρακάτω ασκήσεις προτείνονται σε γυναίκες για πρόληψη της οστεοπόρωσης ή με εγκατεστημένη οστεοπόρωση. Πάντα θα υπολογίζεται το βαθμό οστεοπόρωσης σας και την φυσική κατάσταση. Ορισμένες ασκήσεις δεν πρέπει να πραγματοποιούνται γι’ αυτό η άσκηση πρέπει να γίνεται με τη σύμφωνη γνώμη του γιατρού σας και πάντα με την επιτήρηση του γυμναστή σας.

1.-Ασκήσεις ενδυνάμωσης: γίνονται με βαράκια ή με μηχανήματα με βάρη και με λάστιχα. Οι ασκήσεις αυτές προσφέρουν μυϊκή ενδυνάμωση και δρουν κατευθείαν στο κόκκαλο και μειώνουν το ρυθμό εξέλιξης της οστεοπόρωσης. Δώστε μεγάλη προσοχή στις ασκήσεις  που δυναμώνουν τους μύες που βρίσκονται στο πάνω μέρος των ραχιαίων μυών & ωμοπλάτης, καθώς αυτές βελτιώνουν τη στάση του σώματος και μειώνουν το ρυθμό απώλειας στο πάνω μέρος της σπονδυλικής στήλης.

2.-Αεροβικές ασκήσεις:  η πιο απλή μορφή αυτών είναι το βάδισμα, όπου εκτελείται αεροβική άσκηση και τα πόδια υποβαστάζουν το βάρος του σώματος. Άλλες είναι ο χορός, το ανέβασμα της σκάλας, η χρήση του διαδρόμου και άλλων μηχανημάτων στο γυμναστήριο. Αυτές οι ασκήσεις επιδρούν ευεργετικά κυρίως στα πόδια και στο κάτω μέρος της σπονδυλικής στήλης. Επίσης προσφέρουν προστασία στην καρδιά και το κυκλοφορικό σας σύστημα.

3.-Ασκήσεις ευλυγισίας: οι οποίες προσφέρουν σταθερότητα, καλή στάση και βοηθούν στην αποφυγή μυϊκών κακώσεων. Είναι οι ασκήσεις διατάσεων και πρέπει να γίνονται όταν έχουν ζεσταθεί οι μύες, κυρίως στο τέλος του προγράμματος της γυμναστικής.

4.-Ασκήσεις σταθερότητας και ισορροπίας:  είναι όταν στέκεστε στο ένα πόδι, σας προστατεύουν από πτώσεις, αυτό είναι πολύ σημαντικό για την αποφυγή κατάγματος στη γυναίκα με οστεοπόρωση. άλλη είναι το κολύμπι και η αεροβική γυμναστική μέσα στο νερό, με ευεργετική δράση στο καρδιαγγειακό, είναι μια  άσκηση που βοηθά τις περιπτώσεις υπερβολικής οστεοπόρωσης και  την αποκατάσταση μετά από κάποιο κάταγμα.

Ασκήσεις που πρέπει να αποφεύγετε όταν έχετε οστεοπόρωση είναι: οι έντονες κινήσεις όπως πηδήματα, τρέξιμο και τζόγκινγκ, καθώς αυξάνουν την πίεση στη σπονδυλική στήλη και  τα πόδια και μπορεί να οδηγήσουν τα αδύναμα και οστεοπορωτικά κόκκαλα σε κάταγμα. Γενικώς οι κινήσεις σας πρέπει να είναι αργές και συντονισμένες. Όταν σκύβετε & διπλώνετε η σπονδυλική στήλη & η μέση σας,  ασκείται πίεση στους σπονδύλους και αυξάνεται ο κίνδυνος για σπονδυλικά κατάγματα. Αθλήματα που απαιτούν τέτοιες κινήσεις και πρέπει να αποφεύγονται είναι το τένις, το γκολφ, αλλά και κάποιες στάσεις στη γιόγκα.                                                              

Dim.Pap.
 

-Ινομυαλγία- Μια πάθηση με πόνο στους μύες, με αίσθημα κόπωσης και με διάφορες άλλες διαταραχές…

H ινομυαλγία είναι μια ασθένεια στην οποία οι μύες και οι ινώδεις ιστοί εκδηλώνουν πόνο και ευαισθησία. Η ινομυαλγία είναι ένα σύνολο συμπτωμάτων που προσβάλει τους μύες, κυρίως ώμων, γλουτών, αυχένα,  μέσης, τους συνδέσμους και του τένοντες, αλλά όχι τις αρθρώσεις, και προκαλεί πόνο σε διάφορα μέρη του σώματος, με αίσθημα κόπωσης.

Ο ασθενής υποφέρει από κομμάρες που προκαλεί η χειρότερη μορφή γρίπης, καθημερινά έχει δυσκολίες ακόμη και σε απλά πράγματα.

Η ασθένεια αυτή δεν προκαλεί μόνιμες βλάβες, μπορεί  όμως να διαρκέσει μήνες ακόμη και χρόνια. 

Μελέτες αμερικανών επιστημόνων έδειξαν ότι  μπορεί να προσβάλλει το 2-8% του πληθυσμού. Η πάθηση της ινομυαλγίας είναι πιο συχνή στις ηλικίες μεταξύ 35 και 55 ετών, ενώ φαίνεται να προσβάλλει περισσότερο τις γυναίκες, σε ποσοστό 80% περίπου.

Το συνηθέστερο σύμπτωμα είναι η ευαισθησία κάποιων σημείων σε περιοχές του σώματος που είναι συγκεκριμένες . Σε αυτά τα σημεία ο ασθενής έχει ιδιαίτερη ένταση και πόνο. Επίσης οι ασθενείς με ινομυαλγία έχουν μειωμένο όριο αντοχής στον πόνο, λόγω υπέρ ευαισθησίας του εγκεφάλου σε μηνύματα πόνου που προέρχονται μέσω του νευρικού συστήματος. 

Το άτομο με ινομυαλγία θεωρείται ως τεμπέλης και υπερβολικός από το περιβάλλον του και ως εκ τούτου ταλαιπωρείται αρκετά χρόνια προτού πάρει τη σωστή διάγνωση.

Τα άτομα που πάσχουν από ινομυαλγία συνήθως φαίνονται καλά στην όψη, οι περίοικοι αυτών αισθάνονται πολύ άσχημα που δεν αντιλαμβάνονται το πρόβλημα & το αίσθημα του πόνου που περνούν οι δικοί τους άνθρωποι.  Η ινομυαλγία είναι μια πάθηση η οποία δεν είναι ορατή και δεν αντιλαμβάνεται από κανέναν.
Είναι αποδεδειγμένο ότι ο πόνος της ινομυαλγίας χειροτερεύει από το στρες, τις αλλαγές του καιρού και φυσικά από το άγχος. 

Ο πόνος, η δυσκαμψία στους μύες, τένοντες, συνδέσμους,  όπως  το αίσθημα κόπωσης και η έλλειψη αντοχής σε άκρα,  αυχένας, πλάτη αρχίζουν νωρίς το πρωί και χειροτερεύουν κατά την διάρκεια της ημέρας, καθώς εντείνονται οι δραστηριότητες του ατόμου.

Άλλα συμπτώματα είναι το μούδιασμα ή το πρήξιμο στα χέρια και τα πόδια, ο πονοκέφαλος, η μελαγχολική διάθεση, η αφηρημάδα και η δυσκολία συγκέντρωσης.

Αυτό που προκαλεί την Ινομυαλγία είναι συνήθως το υπερβολικό στρες, άγχος και ο τραυματισμός, είτε είναι σωματικός, είτε είναι ψυχικός.

Ορισμένοι θεωρούν ότι υπάρχει μια γεννητική προδιάθεση και στην οποία ένα τραύμα φυσικό ή ψυχικό, μπορεί να προκαλέσει την έναρξη της.

Η διάγνωση της Ινομυαλγίας γίνεται από ειδικό ρευματολόγο ή παθολόγο ιατρό που θα αποκλείσει άλλες παθήσεις που ενδεχομένως να έχουν τα ίδια συμπτώματα της ινομυαλγίας .

Θεραπεία της Ινομυαλγίας

Η ινομυαλγία ίσως και να μην θεραπεύεται πλήρως. Η κατάσταση αυτή μπορεί να βελτιωθεί πάρα πολύ με τη βοήθεια του γιατρού, του χειροπράκτη – φυσιοθεραπευτή και της οικογένειας. Ενίοτε όμως η ασθένεια μπορεί να υποχωρήσει από μόνη της, συνήθως, μετά από μήνες ή και χρόνια.

Φαρμακευτική αγωγή

Παυσίπονα και αντιφλεγμονώδη φάρμακα.- Αναλγητικά φάρμακα. Διάφορα σκευάσματα (αντικαταθλιπτικά σε μικρή δόση)

Ειδική αντικαταθλιπτική αγωγή που, εκτός από τη βελτίωση της διάθεσης, χορηγείται κυρίως για τη μείωση της αίσθησης του πόνου.

Φυσιοθεραπεία 

Η φυσιοθεραπεία παίζει σημαντικό ρόλο για την μείωση των πόνων στο μυοσκελετικό σύστημα  από έμπειρο χειροπράκτη με ειδικές μαλάξεις (μασάζ) για ανακούφιση του ασθενή. Ορισμένοι υποστηρίζουν ότι και ο βελονισμός μπορεί να προσφέρει πολλά όχι μόνο για την αναλγησία του ασθενούς αλλά και την γενικότερη ψυχική του διάθεση.

Ο ασθενής με ινομυαλγία θα πρέπει να αφιερώνει χρόνο στον εαυτό του και να βάλει την άσκηση στην καθημερινότητά του.  

Το κολύμπι θεωρείται από τις καλύτερες μορφές άσκησης, αλλά και άλλες αερόβιες ασκήσεις όπως το περπάτημα ή το τζόκινγκ, έχουν θετικό αποτέλεσμα. Η άσκηση δε θα πρέπει να υπερβαίνει τις αντοχές του ασθενούς για αυτό πρέπει να αρχίζει με χαλαρό πρόγραμμα  3- 5 λεπτών  και αυξάνει σταδιακά μέχρι τα 20-30 λεπτά.  Αποφεύγουμε δε τις ασκήσεις με βάρη και λάστιχα.  Ο ασθενής πρέπει να έχει συνεχή επαφή με τους θεράποντες ούτως ώστε η θεραπεία να έχει ομαλή πορεία και καλή εξέλιξη.
Μελέτες έδειξαν ότι η διατροφή παίζει σημαντικό ρόλο για την ίαση της ασθένειας.

Προτιμάτε χυμούς λαχανικών και σούπες, άφθονα υγρά και τρώτε 

μαγειρεμένα λαχανικά, πράσινες σαλάτες και 

κάντε χρήση όπως, το τζίντζερ & το σκόρδο, ενισχύουν το ανοσοποιητικό σας σύστημα. 

Και φυσικά ο ύπνος είναι απαραίτητος για να αναρρώσει το σώμα σας πλήρως.

Dim. Pap.

Άσκηση και διατροφή..

Σήμερα είναι απαραίτητο να κατανοήσουμε τη χρησιμότητα των εξετάσεων.   Η τεχνολογία προχωρά ραγδαία τα τελευταία χρόνια η οποία  μας δίνει την δυνατότητα να εντοπίσουμε έγκαιρα τυχόν προβλήματα.  Προβλήματα όπως αγγειακά, αναπνευστικά, νευρολογικά, μυοσκελετικά  κ.α.

Η ανακάλυψη της ύπαρξης κάποιου από τα προαναφερθέντα προβλήματα ακόμη και σε αρχικό στάδιο και πολύ περισσότερο σε προχωρημένο στάδιο, μας κρούει τον κώδωνα του κινδύνου που αν δεν εντοπιστεί έγκαιρα θα μας οδηγήσει σε μια χρόνια κατάσταση που μεταφράζεται σε μια χρόνια φλεγμονή.

 Η χρόνια φλεγμονή στον οργανισμό, η έλλειψη άσκησης, η κακή διατροφή, δημιουργούν έναν εκφυλισμό που είναι αργός και υποβόσκει είναι ένας αόρατος επισκέπτης που δεν προκαλεί έντονους πόνους αλλά παραμένει μαζί μας αρκετό καιρό, ίσως και χρόνια, μέχρι να εκδηλωθεί .

Στο DNA μας, στα γονίδια μας, υπάρχουν κάποιες κληρονομικές προδιαθέσεις οι οποίες σε μεγάλο ποσοστό δεν θα εκδηλωθούν άσχημα αν δεν τις προκαλέσουμε με τον τρόπο ζωής που κάνουμε.  Ο ανθρώπινος οργανισμός υπόκειται σε ορισμένους φυσικούς νόμους για να λειτουργεί σωστά και να μας χαρίζει υγεία και ευεξία.

Εκτός από τη σωστή διατροφή για να μπορέσει ο οργανισμός να απορροφήσει και να κατανέμει σωστά τα θρεπτικά συστατικά πρέπει να κινηθεί, να ασκηθεί…

 Η κίνηση, η άσκηση, είναι οι μόνοι διανομείς τροφής του σώματος. Οι αρθρώσεις μας και οι μύες είναι προορισμένοι να κινούνται γι αυτό, όταν κινούμε ή όταν ασκούμε τους μύες και τις αρθρώσεις  μας αρκετά,  η τροφή που προσλαμβάνουμε κατανέμεται με την κίνηση σε όλα τα μέλη του σώματος.

Άτομα που έχουν δυσκαμψία στα πόδια, τα χέρια, στον αυχένα, στην πλάτη, στα δάχτυλα, στα ισχία είναι γιατί έπαψαν να τα φροντίζουν επιμελώς και αν συνεχίσουν να παραβιάζουν τους νόμους για μεγάλο χρονικό διάστημα, η χρόνια φλεγμονή καιροφυλακτεί  να δείξει τα αποτελέσματα της.  Γι αυτό η άσκηση και η σωστή διατροφή είναι βασικοί παράγοντες για την γεροσύνη του ανθρώπινου σώματος.

Αποφεύγουμε την οστεοπόρωση στα πλαίσια που μπορούμε, προστατεύουμε την καρδιά μας, καίμε θερμίδες και διατηρούμε την μυϊκή μας μάζα. Ακόμη και με 30 λεπτά άσκησης σε καθημερινή βάση  βοηθάει πάρα πολύ τη σωστή λειτουργία του δέρματος και την καλή διατήρηση του και πάνω από όλα μειώνει την χρόνια φλεγμονή.

Πέρα από τη σωστή διατροφή και άσκηση χρειάζεται να τηρήσουμε και το νόμο   της ανάρρωσης που μεταφράζεται σε ξεκούραση, ψυχαγωγία και ύπνο, χωρίς αυτά δεν θα έχουμε τα ανάλογα αποτελέσματα.

Η ξεκούραση είναι το αντιστάθμισμα της κίνησης – άσκησης  όταν το ανθρώπινο σώμα ξεκουράζεται  η ένταση στα όργανα μας όπως η καρδιά, οι πνεύμονες κ.α. μειώνεται, έτσι δυναμώνουν αυτά για περεταίρω δράση.  Καθώς το σώμα μεγαλώνει – γερνάει  ορισμένα θρεπτικά συστατικά του είναι απαραίτητα και ίσως χρειαστεί  να τα πάρει όχι μόνο από τις τροφές αλλά και από τα συμπληρώματα, όπως αμινοξέα, ένζυμα, ιχνοστοιχεία, αντιοξειδωτικά, βιταμίνες κ.α.  αλλά πάντα σε συνεννόηση με τον θεράποντα ιατρό.

Μερικά από αυτά τα απαραίτητα συστατικά,  αντιοξειδωτικά διεισδύουν μέσα στα κύτταρα μας και μας προστατεύουν από τις φλεγμονές και την γήρανση.

Όσο σωστά όμως και να τρεφόμαστε, οι τοξίνες του περιβάλλοντος και η ένταση – το στρες της εποχής μας, δεν μας αφήνουν να πάρουμε  και να αφομοιώσουμε σωστά τα θρεπτικά συστατικά που έχουμε ανάγκη… γι αυτό πρέπει να έχουμε τη ανάλογη προσοχή - επαγρύπνηση σε όλα για καλή υγεία.

Dim.Pap.

 

Τι πρέπει να κάνετε όταν αλλαγές του καιρού είναι υπεύθυνες για τον πόνο των αρθρώσεων σας.

Οι απότομες εναλλαγές του καιρού και η αύξηση της υγρασίας επηρεάζουν πάρα πολύ την υγεία ατόμων με ενοχλήσεις στις αρθρώσεις και όχι μόνο.

Τι μπορείτε να κάνετε:

Να αποφύγετε την άσκηση σε ανοιχτούς χώρους με υψηλή υγρασία, γιατί ο υγρός αέρας που μπαίνει στους πνεύμονες μπορεί να επιδεινώσει την κατάστασή σας.

Τις πολύ κρύες και υγρές ημέρες καλό είναι να ντύνεστε καλά.

Αν έχετε έντονα συμπτώματα στις αρθρώσεις, η λήψη παυσίπονων και η ελαφριά άσκηση μπορεί να σας βοηθήσουν.

Αερίζετε καλά το σπίτι σας, ιδιαίτερα τις ηλιόλουστες ημέρες. Μπορείτε, επίσης, να τοποθετήσετε στο σπίτι σας ένα υγρόμετρο για να ελέγχετε τα επίπεδα της υγρασίας.

Η κατανάλωση αλκοόλ πρέπει να αποφεύγεται όταν η ατμοσφαιρική υγρασία είναι υψηλή, επειδή συμβάλλει στην απώλεια θερμότητας από το σώμα.

Αν οι αρθρώσεις σας πονάνε μόνο κατά τις περιόδους με έντονη υγρασία, η ήπια συστηματική άσκηση (κολύμπι, τζόκινγκ, ποδήλατο) μπορεί να βελτιώσει το μυϊκό σας σύστημα και να κάνει το σκελετό σας ανθεκτικότερο.

Ευεργετική δράση στις αρθρώσεις έχει και το μουρουνόλαδο ή άλλων συγγενικών ψαριών, όπως ο μπακαλιάρος που είναι πλούσιο σε βιταμίνες Α, D και ωμέγα-3 λιπαρά οξέα, καθώς και μια ισορροπημένη διατροφή, πλούσια σε λαχανικά, φρούτα, ελαιόλαδο.

Μια διατροφή πλούσια σε υδατάνθρακες - δημητριακά, πατάτες, ψωμί ολικής αλέσεως, όσπρια, μαύρο ρύζι, μακαρόνια- και βιταμίνη C (φρούτα και λαχανικά)  βοηθά, γιατί έχει την ιδιότητα να ισορροπεί το νευρικό σύστημα…

Πόνος στη φτέρνα από φλεγμονή (Αποφυσίτιδα πτέρνας)

Η αποφυσίτιδα είναι μια φλεγμονή στο οπίσθιο κύρτωμα της φτέρνας και οφείλεται σε επαναλαμβανόμενες μικρές κακώσεις, λόγω της έντονης έλξης που ασκείται από τον τρικέφαλο της γαστροκνημίας, μέσω του Αχίλλειου τένοντα. Πρόκειται για πάθηση που αφορά παιδιά και έφηβους ηλικίας από 7 έως 17 ετών περίπου, αγόρια και κορίτσια, που ασχολούνται με τον αθλητισμό, ή έχουν έντονες σωματικές δραστηριότητες.  

Τα συμπτώματα είναι :

Πόνος στην φτέρνα όταν αυτή δέχεται φόρτιση, όπως στο τρέξιμο ή τα άλματα. Ο πόνος προκαλείται κατά την παθητική έκταση και ενεργητική κάμψη του ποδός, υπό αντίσταση.

Οίδημα και χωλότητα στην οπίσθια επιφάνεια της φτέρνας. Διαταραχή του τρόπου βάδισης και στήριξης, συνήθως τα παιδιά ρίχνουν περισσότερο βάρος στη πρόσθια επιφάνεια του πέλματος για να μειώσουν τον πόνο. Παρόλο που στο βάδισμα τους προσφέρει κάποια ανακούφιση, μπορεί να οδηγήσει σε άλλες σοβαρές καταστάσεις όπως είναι ο πρηνισμός της ποδοκνημικής άρθρωσης.

Κατά την κλινική εξέταση διαπιστώνονται στοιχεία εντοπισμένης φλεγμονής, δηλαδή ευαισθησία κατά την πίεση του οπισθίου κυρτώματος της φτέρνας και οίδημα των μαλακών μορίων. Η ακτινογραφία θα δείξει κατακερματισμό του δευτερεύοντα πυρήνα οστέωσης της οπίσθιας κατάφυσης της φτέρνας.

Η Θεραπεία είναι συντηρητική.  Στην οξεία φάση εφαρμόζουμε νάρθηκα για περιορισμό της κίνησης και περιορισμό των δραστηριοτήτων, ψυχρά επιθέματα -Εφαρμογή πάγου- και ελαστική επίδεση της ποδοκνημικής για 3 – 4 εβδομάδες. Χορηγείται Φαρμακευτική αντιφλεγμονώδης αγωγή. Συγχρόνως συνίσταται η χρήση υποπτέρνιων πάτων. Πρόγραμμα ασκήσεων διάτασης των μυών του ποδιού και ασκήσεων ενδυνάμωσης των μυών της περιοχής. Συχνά παρατηρείται υποτροπή κατά την επάνοδο στις αθλητικές δραστηριότητες, γι αυτό η θεραπεία πρέπει να γίνει πολύ σωστά..!!!

                                                                                                                                                                Dim.Pap.

ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΧΑΛΑΡΩΣΗ ΤΩΝ ΣΥΣΠΑΣΜΕΝΩΝ ΑΥΧΕΝΙΚΩΝ ΜΥΩΝ. (Ανύψωση των ώμων, κινήσεις του αυχένα, γύρισμα του αυχένα)

Άσκηση 1.- Ανασηκώστε αργά – αργά τους ώμους προς τα αυτιά σας, όσο γίνεται υψηλότερα. Στην συνέχεια επαναφέρεται αργά τους ώμους στην φυσιολογική τους θέση. Επαναλάβετε την άσκηση τρεις (3) φορές, πέντε (5) φορές την ημέρα.

Άσκηση 2.- Φέρτε αργά το σαγόνι σας προς το στήθος, εκτείνοντας το πίσω μέρος του αυχένα.(διάταση) Σταθείτε σε αυτή τη θέση δέκα (10) δευτερόλεπτα, στην συνέχεια σηκώστε αργά το κεφάλι σας προς την πίσω πλευρά του αυχένα, Μείνετε σε αυτή την θέση για άλλα δέκα (10) δευτερόλεπτα. Επαναλάβετε την άσκηση τρεις (3) φορές, πέντε (5) φορές την ημέρα.

Άσκηση 3.- Γυρίστε αργά – αργά το κεφάλι σας προς τα πλάγια κοιτάζοντας πάνω από τον ώμο σας. Μείνετε σε αυτή τη θέση για δέκα (10) δευτερόλεπτα, στη συνέχεια γυρίστε το κεφάλι σας αργά από την άλλη πλευρά πάνω από αυτόν τον ώμο. Μείνετε σε αυτή τη θέση για άλλα δέκα (10) δευτερόλεπτα και στην συνέχεια γυρίστε το κεφάλι σας μπροστά. Επαναλάβετε την άσκηση τρεις (3) φορές, πέντε (5) φορές την ημέρα.

Άσκηση 4.- Στριφογυρίστε αργά το κεφάλι σας κάνοντας έναν μεγάλο κύκλο, προς τα εμπρός και κάτω προς δεξιά, στην συνέχεια προς τα πίσω αριστερά και μετά πάλι μπροστά και κάτω. Επαναλάβετε την ίδια άσκηση ξεκινώντας ανάποδα. Επαναλάβετε την άσκηση τρεις (3) φορές, πέντε (5) φορές την ημέρα.

Όλες οι ασκήσεις πρέπει να γίνονται αργά και μεθοδικά, έχουν σχεδιαστεί για να αυξήσουν και να διατηρήσουν την κινητικότητα του αυχένα σας, να μειώσουν τον πόνο και την δυσκαμψία αυτού. Συμβουλευτείτε πάντα κάποιον ειδικό για κάθε σας προβληματισμό.  

                                                                                      Dim.Pap.

Πόνος στον αγκώνα. -επικονδυλίτιδα-

H επικονδυλίτιδα είναι μια πάθηση του αγκώνα στην οποία αναπτύσσεται έντονος πόνος στην έξω και έσω πλευρά του αγκώνα, οφείλεται στην έντονη και παρατεταμένη χρήση του αγκώνα.  Μπορεί όμως να προέλθει και από την εξάρθρωση της ωλένης, του λεπτού οστού του πήχεως και προσβολή του ωλένιου νεύρου. Συνήθως παρουσιάζεται σε άτομα που κάνουν χειρωνακτικές εργασίες ή σε άτομα που γυμνάζονται παίζοντας τένις – γκολφ και άλλα παρόμοια αθλήματα.  Η επικονδυλίτιδα όπως είπαμε αφορά την έξω ή την έσω πλευρά του  αγκώνα. Και στις δύο περιπτώσεις η συχνή σύσπαση των μυών που καταφύονται στην έξω ή την έσω πλευρά του αγκώνα προκαλεί υπέρμετρη φόρτιση και τραυματισμό των τενόντων της περιοχής με αποτέλεσμα να φέρει πόνο και μεγάλη ευαισθησία.

Η έξω επικονδυλίτιδα παρατηρείται συνήθως στους τενίστες και όχι μόνο. Σχετίζεται με τη τενοντίτιδα των μυών που εκτείνουν τον καρπό και το χέρι καθώς αυτοί βρίσκονται στον έξω επικόνδυλο του αγκώνα.

Η έσω επικονδυλίτιδα παρατηρείται συνήθως στους παίκτες του γκολφ. Σχετίζεται με τη τενοντίτιδα των μυών που κάμπτουν τον καρπό και το χέρι καθώς αυτοί υπάρχουν  στον έσω επικόνδυλο του αγκώνα.

Ο πόνος εντοπίζεται στο σημείο όπου οι τένοντες προσφύονται στον έξω επικόνδυλο ή και κατά μήκος των μυών στο αντιβράχιο και ο πόνος επιδεινώνεται μετά από βαριά χειρονακτική εργασία.

Σε σοβαρές περιπτώσεις εμφανίζεται ακόμα όταν καταβάλουμε προσπάθεια  να σηκώσουμε ένα ελαφρύ αντικείμενο, να σφίξουμε κάτι με το χέρι μας ή απλά να ξεβιδώσουμε ένα καπάκι.

Ο αγκώνας επιτρέπει τις κινήσεις κάμψης και έκτασης του βραχίονα, καθώς και τις στροφικές κινήσεις του χεριού. Είναι μια άρθρωση που τα οστά συνδέονται μεταξύ τους για να επιτρέπουν την κίνηση προς όλες τις κατευθύνσεις. Οι τένοντες λειτουργούν ως προσφύσεις των μυών στα οστά. Όταν σηκώνετε το άκρο του χεριού  προς τα πάνω, οι εκτείνοντες μύες συστέλλονται και βραχύνονται. Τραβούν τους τένοντες  οι οποίοι με τη σειρά τους τραβούν τα οστά και ο καρπός λυγίζει.

Οι μύες, πού επιτελούν την έκταση του καρπού βρίσκονται στην έξω επιφάνεια του αγκώνα και αποτελούνται από ένα κοινό τένοντα. Οι τένοντες αποτελούνται από ίνες, που σαν κύριο συστατικό τους είναι το κολλαγόνο.

Οι επιμήκεις αυτές ίνες του κολλαγόνου προσδίδουν στους τένοντες την αντοχή στις διατατικές δυνάμεις.

Κατά τη διάρκεια μιας κίνησης π.χ. σήκωμα βάρους, χτύπημα της ρακέτας, προσπάθεια να βιδώσουμε – ξεβιδώσουμε με κατσαβίδι κ.λ.π. οι μύες συσπώνται, η δύναμη αυτή μεταφέρεται στον κοινό τένοντα και στο σημείο της πρόσφυσής του στον επικόνδυλο.

Η υπερβολική  χρήση των μυών και τενόντων του αντιβραχίου είναι η πιο συχνή αιτία. Πολλές φορές και μόνο η επανάληψη των κινήσεων προκαλεί την φλεγμονή του κοινού τένοντα και την μερική ρήξη των ινών αυτού. Το κάρφωμα, το βίδωμα, η άρση βαριών αντικειμένων μπορεί να προκαλέσει την επικονδυλίτιδα. Ο οργανισμός κινητοποιεί μηχανισμούς για την επούλωση αυτών των μικρών ρήξεων. Η συνεχιζόμενη χρήση όμως του χεριού, και η επανάληψη των ίδιων κινήσεων, προκαλούν νέες ρήξεις με αποτέλεσμα να ελαττωθεί η αντοχή και να προκαλέσει πόνο.

Τα Συμπτώματα είναι :

Πόνος στην έξω ή έσω πλευρά του αγκώνα.

Ευαισθησία εντοπισμένη στον έξω κόνδυλο του βραχιονίου  ή στην έσω επικονδυλίτιδα στην μέσα πλευρά του αγκώνα. 

Επώδυνες κινήσεις , κυρίως η έκταση του καρπού και το σήκωμα  αντικειμένων. Δραστηριότητες που απαιτούν χρήση των μυών που εκτείνουν τον αγκώνα όπως το σήκωμα ενός λίτρου νερού είναι χαρακτηριστικά επώδυνες.

Ένα άλλο σύμπτωμα είναι η πρωινή δυσκαμψία.

Διάγνωση: 

Η διαδικασία της διάγνωσης περιλαμβάνει ένα λεπτομερές ιστορικό του ασθενούς, για τα συμπτώματα, τον τρόπο και την διάρκεια που εμφανίζονται.

Ο θεράπων γιατρός πιέζει το σημείο του επικονδύλου, για να διαπιστώσει αν πονάτε. Στη συνέχεια ζητάει να σηκώσετε τα δάχτυλά σας, ενώ την ίδια στιγμή τα πιέζει προς την αντίθετη κατεύθυνση ασκώντας αντίσταση. Η κίνηση αυτή ενεργοποιεί τους εκτείνοντες μυς. Εάν κατά την εξέταση αυτή νιώθετε πόνο, τότε συμπεραίνουμε ότι το πρόβλημα είναι πάθηση επικονδυλίτιδας.

Οι ακτινογραφίες δεν παρέχουν κάποια πληροφορία, εκτός αν συνυπάρχει οστικό υπόστρωμα (ρευματοειδής αρθρίτιδα) ή εξάρθρωση του αγκώνα.

Θεραπεία:

Χωρίς θεραπεία, ο αγκώνας γίνεται συνεχώς πιο επώδυνος. Ο πόνος γίνεται τόσο έντονος σε σημείο να εμποδίζει την εργασία σας ιδιαίτερα αν κάνετε χειρωνακτικό επάγγελμα.

Η συντηρητική αντιμετώπιση περιλαμβάνει:

Ανάπαυση και παύση των κινήσεων που προκαλούν πόνο.

Ακινητοποίηση του αγκώνα και του αντιβραχίου για περίπου τρεις (3) εβδομάδες.

Φαρμακευτική αγωγή με αναλγητικά και αντιφλεγμονώδη και εφαρμογή πάγου ή θερμότητας αναλόγως της πάθησης.

Στις περισσότερες των περιπτώσεων, ένας Χειροπράκτης ή ένας κινησιοθεραπευτής συμβάλλει στη θεραπεία, πιέζοντας τον τένοντα κάνοντας εγκάρσια μάλαξη σε βάθος για να αποσυμφορήσει τους κόμπους που έχουν δημιουργηθεί στο επίπεδο των μυών ή των οστών. Αυτή η μέθοδος μπορεί στιγμιαία να προκαλεί πόνο, είναι όμως πολύ αποτελεσματική για τη μείωση των καθημερινών πόνων και την πλήρη ίαση της πάθησης.

Σε περιπτώσεις χρόνιας και υποτροπιάζουσας φλεγμονής προτιμάται η λύση της χειρουργικής επέμβασης. Να γίνει τοπική αποσυμπίεση που συνήθως μειώνει αισθητά τον πόνο και την ευαισθησία.

Dim.Pap.

ΟΣΦΥΑΛΓΙΑ - ΙΣΧΙΑΛΓΙΑ – ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ

Η οσφυαλγία προσβάλλει σχεδόν όλους τους ανθρώπους σε κάποια περίοδο της ζωής. Αναφέρεται με πολλούς όρους όπως : δισκοπάθεια, λουμπάγκο, αρθρίτιδα, ρευματοειδής αρθρίτιδα και όταν ο πόνος επεκτείνεται στο πόδι, αναφέρεται ως ισχιαλγία. Ο πόνος στην οσφυϊκή μοίρα (περιοχή μέσης) εμφανίζεται ακόμη και στις απλές δραστηριότητες της καθημερινότητας μας, σε πολλούς ανθρώπους συνήθως έντονα και σε άλλους όχι. Τις περισσότερες φορές προσπαθούμε πως θα απαλλαγούμε απ’ αυτόν με διάφορα γιατροσόφια ή με ανάπαυση, Όταν αυτός υποτροπιάσει τότε ζητούμε βοήθεια για ανακούφιση από κάποιον ειδικό.

Τα αίτια σε πολλές περιπτώσεις  είναι αρκετά σαφή.       

Πως μπορεί να μας συμβεί η οσφυαλγία & πως μπορεί να αποφευχθεί.

Εδώ η συμβουλή μας είναι πώς να αναδιοργανώσετε την μέση σας εάν έχει αποδιοργανωθεί και πως ακόμη να προλάβετε την αποδιοργάνωση της στο μέλλον.

Τα ζώα όπως είναι γνωστό περπατούν με τα τέσσερα μέλη τους και το βάρος του σώματός των κατανέμεται εξίσου η δε σπονδυλική στήλη τον περισσότερο χρόνο διατηρείται σε οριζόντια θέση και δεν ασκούνται σ’ αυτή συμπιεστικές δυνάμεις σαν κι αυτές που ασκούνται στην σπονδυλική στήλη του ανθρώπου. Στον άνθρωπο η στήλη είναι σε κατακόρυφη θέση όταν βαδίζουμε ή όταν εργαζόμαστε. Όταν καθόμαστε η μέση μας δέχεται το βάρος του σώματός μας και το μεταφέρει στην λεκάνη ενώ όταν στεκόμαστε όρθιοι και βαδίζουμε το βάρος μεταφέρεται στα πόδια. Έτσι η μέση μας στηρίζει όλο μας το σώμα.

Οσφυαλγία λέμε την κάκωση που προκαλεί καταπόνηση στους μυς της οσφυϊκής μοίρας και όταν αυτή είναι μεγάλη τότε μπορεί να τραυματίσει μαλακούς ιστούς και συνδέσμους.

Οι περισσότερες οσφυαλγίες προκαλούνται από υπερβολικό και παρατεταμένο τέντωνα (διάταση) των μαλακών μορίων που περιβάλλουν την περιοχή της οσφυϊκής μοίρας.

Παλαιότερα την ύπαρξη της οσφυαλγίας την απέδιδαν σε ψύξη ή στην αλλαγή των καιρικών συνθηκών, σήμερα δεν ισχύει αυτό επειδή γνωρίζουμε καλά ότι οι περισσότερες οσφυαλγίες προκαλούνται από μηχανικά αίτια, δηλ. τέντωμα μαλακών ιστών λόγω χαλαρών αρθρώσεων.

Όταν γίνεται υπερβολική διάταση μαλακών ιστών (οι οποίοι περιβάλλουν τις αρθρώσεις) συνήθως προκαλείται πόνος, στην περιοχή όμως των σπονδυλικών αρθρώσεων, επηρεάζει τους μεσοσπονδύλιους δίσκους και έτσι μπορεί να επιδεινωθεί μια κατάσταση σε σημαντικό βαθμό. Ο δίσκος χάνει την ικανότητα να απορροφά τις δυνάμεις που συμπιέζουν με αποτέλεσμα να πιέζει πολλές φορές το ισχιακό νεύρο (Ισχιαλγία) και να προκαλεί  έντονο πόνο και μούδιασμα στην κνήμη και στα δάκτυλα.

Εξαιτίας της προβολής του δίσκου διαταράσσεται η σωστή λειτουργία της σπονδυλικής στήλης και έτσι έχουμε αισθητό πόνο στον γλουτό, στο πίσω ή στο έξω μέρος του μηρού, λίγο πιο πάνω από το γόνατο και στον έξω πλάγιο κνημιαίο μυ και μπορεί να μεταβάλλεται ανάλογα με την θέση που παίρνει το σώμα μας.  

Αιτίες της Οσφυοισχιαλγίας που αποδίδονται στην κακή στάση του σώματος.

1)    Σήκωμα βαρειών αντικειμένων

2)    Εργασία με πολύωρο σκύψιμο (κακή στάση εργασίας)

3)    Λάθος τρόπος σήκωμα βάρους

4)    Κακή στάση σώματος κατά την ορθοστασία ή και κατά την ανάπαυση (ξεκούραση)

5)    Κάθισμα σε ακατάλληλα καθίσματα για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Συμβουλές:

Σωστός τρόπος καθίσματος και αλλαγή θέσης κατά διαστήματα

Σκύψιμο εργασίας – σηκωθείτε κατά διαστήματα και τεντωθείτε προς τα πίσω 4-5 φορές.

Όταν σηκώνετε βαριά αντικείμενα πρέπει να εφαρμόσετε σωστή τεχνική ανύψωσης βαρών που αρχίζει με τα πόδια στην διάσταση και τέντωμα του σώματος προς τα πίσω 4-5 φορές.

Χαλάρωση μετά από μια έντονη και κουραστική εργασία.

Οι μύες που ισχυροποιούνται με τις ασκήσεις είναι οι ίδιοι που κρατούν το σώμα όρθιο. Όταν διατηρούμε σε καλό βαθμό την στάση του σώματος μας είναι επόμενο ότι οι μύες αυτοί θα ισχυροποιηθούν περισσότερο και παράλληλα θα μειωθεί η εμφάνιση της οποιασδήποτε πάθησης. 

Για πρόληψη και για μη εμφάνιση των προβλημάτων.

Αν κατά το παρελθόν είχατε επεισόδια οσφυαλγίας θα πρέπει να αρχίσετε, αν δεν κάνετε κάποια άσκηση, πρόγραμμα ασκήσεων ούτως ώστε να διατηρείτε το σώμα σας σε καλή φόρμα και για να αποφύγετε κάποια ανεπιθύμητη ενόχληση στην περιοχή της μέσης σας. 

Η οξεία φάση της οσφυοισχιαλγίας δεν εμφανίζεται συχνά σε άτομα ηλικίας άνω των 55-60. Μπορεί κάποιος να παραπονείται ότι έχει πόνο στην μέση χωρίς να είναι η πάθηση του σε οξεία φάση, όπως ήταν παλαιότερα, ωστόσο όμως ο πόνος αυτός μπορεί να φέρει πολλά προβλήματα και να σας υποχρεώσει να μειώσετε την δραστηριότητά σας. Ακόμη και αν η αίσθηση του πόνου είναι μεγάλη, εσείς δεν πρέπει να μειώσετε την δραστηριότητα σας εκτός και αν το επιβάλλουν σοβαροί λόγοι υγείας.

Να ξέρετε ότι η κάθε σωστή κίνηση του σώματος βοηθά για την μη εμφάνιση του προβλήματος.

Μπορεί να σας έχουν πει ότι έχετε εκφυλιστικές αλλοιώσεις στην σπονδυλική σας στήλη ή ότι έχετε αρθρίτιδα και πρέπει να συνυπάρξετε με αυτή, έρευνες έδειξαν ότι πολλά άτομα με εκφυλιστικές αλλοιώσεις στην σπονδυλική στήλη δεν είχαν ποτέ παραπονεθεί από οσφυοισχιαλγία και ότι η φθορά δεν προκαλούσε πόνο.

Ενδεχομένως ορισμένα άτομα να μην ευεργετηθούν από τις συμβουλές αυτές (άσκηση & στάση σώματος) παρ’ όλα αυτά όλοι μας μπορούμε και πρέπει να εφαρμόζουμε τα ανωτέρω δίχως να αποτελεί εμπόδιο η ηλικία ή οποιαδήποτε άλλη δικαιολογία.

Dim.Pap.

           

Γάγγλιο του καρπού.

Τα γάγγλια είναι συνήθως μικρές, καλοήθεις κύστες γεμάτες διαυγές κολλώδες υγρό. Δεν γνωρίζουμε ακριβώς το λόγο για τον οποίο εμφανίζονται, αλλά οι θέσεις εμφάνισης τους είναι κλασσικές. Συνηθέστερα είναι τα σημεία του καρπού, που έχουμε έντονη τριβή μεταξύ των τενόντων ή αυξημένη αρθρική πίεση. 
Το 70% των γαγγλίων είναι στη ραχιαία επιφάνεια του καρπού
Τα γάγγλια δεν είναι πάντα ορατά έξω από το δέρμα, αλλά μπορούν να προκαλούν εξίσου έντονα συμπτώματα.
Σαν υφή, το γάγγλιο έχει την αίσθηση ενός εξογκώματος ή μιας μάζας που βρίσκεται στη μεσότητα συνήθως της ραχιαίας επιφάνειας του καρπού ή στη βάση του αντίχειρα, στη παλαμιαία επιφάνεια του καρπού.
Μπορεί να γίνει αντιληπτό ξαφνικά ή να εμφανιστεί σταδιακά, ενώ το μέγεθός του αυξομειώνεται, ανάλογα με το πόσο κουράζουμε το χέρι μας.

ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ
Το γάγγλιο μπορεί να είναι επώδυνο, ή να πιέζει το μέσο ή το ωλένιο νεύρο, προκαλώντας μουδιάσματα ή αδυναμία στα δάκτυλα. Χαρακτηριστικό είναι ότι, τα συμπτώματα δεν εξελίσσονται, δηλαδή δεν γίνονται όλο και χειρότερα.
Τα εσωτερικά γάγγλια μπορεί να προκαλέσουν εντονότερη συμπτωματολογία, παρά το μικρό τους μέγεθος.

ΔΙΑΓΝΩΣΗ
Η διάγνωση γίνεται από τον ορθοπεδικό γιατρό και βασίζεται στη λήψη ιστορικού, σε κλινικές δοκιμασίες και μερικές φορές στη λήψη ακτινογραφιών, για να αποκλειστεί η ύπαρξη αρθρίτιδας ή ο όγκος των οστών.

Από το ιστορικό διερευνάται αν το γάγγλιο αυξομειώνεται σε μέγεθος
Κατά τη ψηλάφηση του χεριού, ο γιατρός, μπορεί να διαπιστώσει την σύσταση του γαγγλίου.
Στα εσωτερικά γάγγλια μπορεί να χρειαστούμε υπέρηχο ή μαγνητική (MRI) για τον εντοπισμό τους.
Τα γάγγλια έχουν μεγάλο ποσοστό επανεμφάνισης, δηλαδή υποτροπής.
Ουσιαστικά, οι λόγοι που θα μας οδηγήσουν στην αντιμετώπισή τους είναι:
Αισθητικοί 
Πόνος από την πίεση των νεύρων ή από τη τριβή των τενόντων
Η λογική της συντηρητικής αντιμετώπισης είναι η παρακολούθηση της πορείας του γαγγλίου ή η προσπάθεια της αναρρόφησης και ρήξης του με βελόνα ή δια της μεθόδου της χειροπρακτικής.!!!
Εάν η αρχική συντηρητική αγωγή αποτύχει, τότε σειρά έχει η χειρουργική αντιμετώπιση .
Στα γάγγλια, πάντα υπάρχει η πιθανότητα της επανεμφάνισής τους, στο ίδιο ή σε διαφορετικό σημείο.

Dim.Pap.

Θεραπεία με Βεντούζες

Οι βεντούζες αποτελούν μια μέθοδο θεραπείας που βασίζεται στην δημιουργία μιας τοπικής απορροφητικής δύναμης εφαρμόζοντας στο δέρμα βάζα με κενό αέρος. Με αυτόν τον τρόπο μπορούν να αφαιρεθούν στάσιμες τοξίνες από το σώμα.

Η θεραπεία με Βεντούζες είναι μια αρχαία κινέζικη πρακτική που στόχο έχει την αποσυμφόρηση μιας περιοχής πόνου διαφόρων αιτιών. Στην ουσία είναι μια κούπα (βεντούζα) που προσκολλάται στο δέρμα αφού πρώτα μειωθεί από αυτή η πίεση (είτε με αλλαγή της θερμοκρασίας είτε με απορρόφηση του αέρα), έτσι το δέρμα και ο επιφανειακός μυς τραβιέται και συγκρατείται στην κούπα (βεντούζα). Σε μερικές περιπτώσεις, η κούπα (βεντούζα) μπορεί να μετακινηθεί όσο η αναρρόφηση του δέρματος είναι ενεργή, προκαλώντας έτσι ένα τοπικό τράβηγμα του δέρματος και του μυ, αυτή είναι η κυλιόμενη βεντούζα.

Στην κινέζικη ιατρική, η θεραπεία με βεντούζες χρησιμοποιείται για να τραβήξει παθογόνους παράγοντες και αδρανή ενέργεια στην επιφάνεια προκειμένου να ελευθερωθούν από το σώμα. Συνιστάται συνήθως για θεραπείες πόνου.

Η αναρρόφηση που δημιουργείται από τη βεντούζα είναι πολύ καλή για χαλάρωση των μυών, κυρίως στην πλάτη. Παραδοσιακά, η τεχνική αυτή χρησιμοποιούνταν συχνά για να απομακρύνει το πύο από αποστήματα του δέρματος.

Η γενική ιδέα είναι να δημιουργηθεί ένα κενό στο εσωτερικό μιας κούπας (βεντούζας), η οποία στη συνέχεια προσκολλάται στο δέρμα. Η αναρρόφηση του δέρματος από τη βεντούζα διεγείρει τη ροή του αίματος στην περιοχή, ελευθερώνει συμφόρηση και φλεγμονή από τους μύες και ανοίγει διόδους για αποβολή τοξίνων. Στην αρχαιότητα οι βεντούζες φτιάχνονταν από μπαμπού, κέρατα ζώων ή πορσελάνη. Σήμερα φτιάχνονται από χοντρό γυαλί για να μπορούν οι θεραπευτές να παρακολουθούν το δέρμα μέσα από την βεντούζα.

Αργότερα η θεραπεία αυτή πέρασε στους Αιγυπτίους και μετά οι βεντούζες πέρασαν στους αρχαίους Έλληνες, όπου ο Ιπποκράτης,  πατέρας της σύγχρονης ιατρικής, τις συνιστούσε για ποικιλία παθήσεων. (αναφορές για θεραπεία με βεντούζες βρίσκονται στα κείμενα του). Η μέθοδος σταδιακά όμως ατόνησε και ξεχάστηκε.

Σήμερα επανακάμπτει ως μία ισχυρή θεραπευτική αγωγή που μπορεί να συμπληρώσει άλλες θεραπείες, όπως θεραπείες ευεξίας σε spa, και φυσιοθεραπεία.

Το μασάζ με την χρήση των βεντουζών, βοηθά δραστικά να παροχετεύσει τα κατακρατημένα υγρά και να αφαιρέσει τις τοξίνες. Τονώνει το νευρικό σύστημα, επαναφέρει την ελεύθερη ροή του αίματος και ενέργειας στους μύες και στο δέρμα και λύνει συμφύσεις στον συνδετικό ιστό και στους μαλακούς ιστούς του σώματος.  Επίσης μειώνει το οίδημα (πρήξιμο) και τον μυϊκό πόνο, μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν για διαταραχές αναπνευστικού (βήχας, άσθμα, κρύωμα).

Οι ειδικοί λένε ότι είναι αποτελεσματικό στην αγωγή κατά της κυτταρίτιδας.

Η θεραπεία με βεντούζες είναι σχετικά ασφαλής αλλά δεν πρέπει να χρησιμοποιείται σε εξανθήματα, σε ανθρώπους που αιμορραγούν εύκολα ή σε όσους έχουν υψηλό πυρετό. Επίσης η θεραπεία με βεντούζες δεν ενδείκνυται για παθήσεις ισχιαλγίας – οσφυαλγίας .

Dim.Pap.

Πόνος στη φτέρνα, πελματιαία απονεύρωση, άκανθα πτέρνας. Θεραπευτική αντιμετώπιση και ασκήσεις για το σπίτι.

Η πελματιαία απονεύρωση είναι μια δεσμίδα ινών που συνδέει την κάτω επιφάνεια της πτέρνας με τα μετατάρσια. Αυτή βοηθά στην διατήρηση του σχήματος του ποδιού και της ποδικής καμάρας. Αν τεντώσουμε τα δάκτυλά μας θα την αισθανθούμε σαν χορδή κάτω από το δέρμα του πέλματος. Αν και έχει αρκετή ελαστικότητα, είναι ιδιαίτερα ισχυρή και σε κάποια σημεία το πάχος της φτάνει το μισό εκατοστό. Όπως η χορδή ενός τόξου, συνδέει το πίσω με το μπροστινό μέρος του ποδιού παίζοντας σημαντικό ρόλο σε όλες του τις λειτουργίες, συμπεριλαμβανομένης της όρθιας στάσης, της βάδισης και του τρεξίματος.

Όταν πάσχει αυτή προκαλεί πόνο και  είναι αυτό που ονομάζουμε πελματιαία απονευρωσιοπάθεια. Ο πόνος είναι πολύ έντονος που δημιουργεί την αίσθηση "καρφιού" μέσα στη πτέρνα. Ο πόνος χαρακτηριστικά εμφανίζεται το πρωί, στο πρώτο βήμα αφού σηκωθεί από το κρεβάτι ο ασθενής και γενικά μετά από μια περίοδο ανάπαυσης. 
Συχνά στις ακτινογραφίες υπάρχει μια οστική ‘άκανθα’ στην πτέρνα και, λανθασμένα, αποδίδεται σ’ αυτή ο πόνος. Δεν είναι η άκανθα που προκαλεί τον πόνο, αλλά η πελματιαία απονεύρωση που προσφύεται στην ίδια περιοχή. 
Η πάθηση αυτή εμφανίζεται σε όλες τις ηλικίες. Μπορεί να αφορά άτομα των οποίων η εργασία απαιτεί πολύωρη ορθοστασία, μεσήλικες με χαμηλό επίπεδο δραστηριοτήτων, αλλά ενίοτε και αθλητές. 

Τι προκαλεί την πελματιαία απονευρωσιοπάθεια.

Οι συχνότερες αιτίες έχουν να κάνουν με παρατεταμένη ή αυξημένη φόρτιση της πελματιαίας απονεύρωσης. Καθημερινές και απλές καταστάσεις όπως παρατεταμένη ορθοστασία και κούραση, βάδισμα για ώρα σε ανώμαλο έδαφος, ένα καινούριο ζευγάρι υποδημάτων με ακατάλληλη σόλα.  Στις περισσότερες πάντως περιπτώσεις, είναι μικροτραυματισμοί στην πελματιαία απονεύρωση που δημιουργούν μια φλεγμονώδη αντίδραση στην περιοχή.

Άκανθα πτέρνας.

Η άκανθα είναι η οστέινη ανάπτυξη στο κάτω μέρος του οστού της πτέρνας, εκεί όπου προσφύεται η πελματιαία απονεύρωση που στην ακτινογραφία φαίνεται σαν μυτερό αγκάθι.

πολλοί ταυτίζουν την πελματιαία απονευρωσίτιδα με την άκανθα και το αντίθετο. Καθώς ο πόνος του πέλματος πολύ συχνά εντοπίζεται εκεί που στην ακτινογραφία φαίνεται η άκανθα, είναι λογικό να υποθέσει κανείς πως το ένα προκαλεί το άλλο. Τα πράγματα όμως δεν είναι ακριβώς έτσι.

 Σήμερα γνωρίζουμε ότι:
άκανθα πτέρνας εμφανίζεται στο 20% περίπου των ανθρώπων (κατά μέσο όρο ένας στους πέντε έχουν άκανθα),

σε αρκετές περιπτώσεις η άκανθα είναι αμφοτερόπλευρη, ενώ πονά μόνο το ένα πόδι σε άτομα με πόνο στην πτέρνα, η άκανθα πτέρνας είναι όντως συχνότερη.

η θεραπεία της πελματιαίας απονευρωσίτιδας δεν φαίνεται να έχει σχέση με την εμφάνιση ή την εξαφάνιση της άκανθας της πτέρνας

Αυτοί είναι μερικοί από τους λόγους που ο όρος «άκανθα πτέρνας» θεωρείται πλέον αδόκιμος σαν διάγνωση και σταδιακά εγκαταλείπεται, αφού δεν έχει φανεί πως είναι η αιτία που πονάει ένα πέλμα.!!!!

Τα συνήθη αίτια της πελματιαίας απονευρωσίτιδας είναι:

1.-Πολύ σφικτοί μύες στην γαστροκνημία,

2.-Ορθοστασία και έντονη καταπόνηση  και βάδιση κατά την διάρκεια εργασίας με γενικά αυξημένα φορτία και παπούτσια που δεν υποστηρίζουν επαρκώς την ποδική καμάρα,

3.-Η πολύ υψηλή ή χαμηλή καμάρα,

4.-οι γυναίκες είναι πιθανότερο από τους άνδρες να παρουσιάσουν πελματιαία απονευρωσίτιδα, στην ηλικία των 40 και 60 χρόνων και

5.-τραυματισμός και σακχαρώδης διαβήτης.

Πώς εμφανίζεται η πελματιαία απονευρωσίτιδα;

Όπως κάθε πάθηση, έτσι και η πελματιαία απονευρωσίτιδα έχει ορισμένα χαρακτηριστικά. Τα συνηθέστερα συμπτώματα της πελματιαίας απονεύρωσης είναι:

ο πόνος εντοπίζεται βαθιά, αμέσως μπροστά από την πτέρνα και συχνότερα προς την μέσα πλευρά του πέλματος

ο πόνος είναι χειρότερος το πρωί και προς το τέλος μιας κουραστικής μέρας

τα πρώτα βήματα είναι ιδιαίτερα επώδυνα, ενώ ο πόνος υποχωρεί σχετικά με τη βάδιση, όταν το πόδι «ζεσταίνεται»

τα ενοχλήματα είναι πιο έντονα όταν κανείς βαδίζει με γυμνά πέλματα σε σχέση με τη βάδιση με υποδήματα.

ο πόνος μπορεί να εμφανίζεται και στα δύο πέλματα, κατά κανόνα όμως το ένα πόδι πονάει περισσότερο.

Πελματιαία απονευρωσίτιδα παρουσιάζουν συχνά οι αθλητές που ασχολούνται με δρόμους μεγάλων αποστάσεων, οι χορευτές και άτομα υπέρβαρα, γυναίκες κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης και όσοι φορούν παπούτσια φθαρμένα και με ανεπαρκή υποστήριξη είναι σε αυξημένο κίνδυνο να παρουσιάσουν πελματιαία απονευρωσίτιδα.

Θεραπεία  της  πελματιαίας  απονευρωσίτιδας

Η πελματιαία απονευρωσίτιδα συχνά υποχωρεί και χωρίς θεραπεία, καθώς ανήκει στις λεγόμενες αυτοπεριοριζόμενες παθήσεις. Αυτό μπορεί να κρατήσει μήνες και συχνά η νόσος υποτροπιάζει, δηλαδή ξανά προσβάλει τον ασθενή.

Γι' αυτό κατά κανόνα η πελματιαία απονευρωσίτιδα απαιτεί αντιμετώπιση με σειρά θεραπευτικών παρεμβάσεων:

Μειώσετε ή σταματήστε για λίγες εβδομάδες τις δραστηριότητες και αποφύγετε να στέκεστε για πολύ ώρα όρθιοι ή να περπατάτε για πολύ ώρα πάνω σε σκληρή επιφάνεια.

Μπείτε σε ειδικό πρόγραμμα διατάσεων της πελματιαίας απονεύρωσης υπό την καθοδήγηση ειδικού θεραπευτή.

Χρησιμοποιείστε νάρθηκες που κρατούν την πελματιαία απονεύρωση τεντωμένη κατά τη διάρκεια της νύχτας.

Βάλτε κάτι παγωμένο κάτω από το τόξο του πέλματος και ρολλάρετε από την πτέρνα μέχρι τα δάχτυλα και αντίστροφα. Αυτή η άσκηση είναι πολύ χρήσιμη όταν ενσωματώνονται τα αποτελέσματα του τεντώματος στην κρυοθεραπεία.

Ειδικά πέλματα που απορροφούν τους κραδασμούς στην βάση της πτέρνας και οι πάτοι σιλικόνης μπορούν να βοηθήσουν.

Η θεραπεία με την ισχυρότερη επιστημονική τεκμηρίωση είναι οι διατάσεις της πελματιαίας απονεύρωσης με ειδικό πρόγραμμα που ακολουθεί ο ασθενής υπό την καθοδήγηση ειδικού. Οι διατάσεις πρέπει να εφαρμόζονται για διάστημα εβδομάδων και πραγματικά έχει φανεί πως προσφέρουν σημαντική ανακούφιση στην πλειοψηφία των ασθενών. Είναι επίσης ιδιαίτερα χρήσιμες στο να περιορίσουν τις υποτροπές της πάθησης όταν εφαρμόζονται έγκαιρα σε περίπτωση επανεμφάνισης των ενοχλημάτων.

Dim.Pap.

Κερδίστε χρόνια ζωής με μικρές αλλαγές στις συνήθειες σας.

Με μικρές αλλαγές στις καθημερινές μας συνήθειες και στη διατροφή μας, μπορούμε να μειώσουμε τον κίνδυνο των καρδιαγγειακών νοσημάτων.

Σύμφωνα με τους ειδικούς η καρδιοπάθεια είναι μια από τις κύριες αιτίες των καρδιακών προσβολών που επηρεάζει τόσο τους άνδρες όσο και τις γυναίκες. Δεν υπάρχει ενιαία αιτία για την καρδιοπάθεια. Ωστόσο, υπάρχουν γνωστοί παράγοντες κινδύνου που αυξάνουν τις πιθανότητες να εμφανίσετε καρδιοπάθεια. Με την επιλογή να ζείτε πιο υγιή τρόπο ζωής και να έχετε επίγνωση των κινδύνων, μπορείτε να μειώσετε την πιθανότητα ανάπτυξης καρδιοπάθειας και να αποτρέψετε το ενδεχόμενο να πάθετε καρδιακή προσβολή. 

Λένε πως το 80% των καρδιαγγειακών παθήσεων μπορούν να προληφθούν μέσω της ισορροπημένης διατροφής και του υγιεινού τρόπου ζωής.

Αυτά που μπορούν να μειώσουν τις πιθανότητες εμφάνισης καρδιοπάθειας είναι:

Σταματήστε το κάπνισμα

Ελέγχετε τακτικά την πίεση αίματος

Μειώσετε το υπερβολικό σωματικό βάρος σας με υγιεινή διατροφή

Ελέγχετε τη χοληστερόλη σας τρώγοντας πιο υγιεινά τρόφιμα καθώς και ποικιλία φρούτων και λαχανικών και τροφίμων που είναι χαμηλότερα σε ζωικά λίπη.

Να ελέγχετε το διαβήτη σας

Να είστε σωματικά δραστήριοι να κάνετε μέτρια άσκηση για τουλάχιστον μισή ώρα την ημέρα.

Να τρώτε υγιεινά, να τρώτε και να απολαμβάνετε ποικιλία τροφίμων καθώς και φρούτα, λαχανικά, δημητριακά ολικής άλεσης, κρέατα χωρίς λίπος, ξηρούς καρπούς, σπόρους, όσπρια, ψάρια και γαλακτοκομικά προϊόντα με μειωμένα λιπαρά. Να πίνετε άφθονο νερό. Να μειώσετε το αλάτι ή μην βάζετε αλάτι στο φαγητό σας.

Μικρές αλλαγές που σας προσθέτουν χρόνια!


Αντικαταστήστε τις λιπαρές ουσίες ζωικής προέλευσης, όπως είναι το βούτυρο, με φυτικά έλαια.

Χρησιμοποιήστε γιαούρτι χαμηλό σε λιπαρά, αντί για κρέμα γάλακτος, όπου μπορείτε.  Με τον τρόπο αυτό θα γλιτώσετε αρκετά από τα λίπη που θα κατέληγαν στις αρτηρίες σας.

Μπορείτε να σοτάρετε τα λαχανικά σας σε κρασί αντί για βούτυρο ή λάδι.

Προσθέτετε πάντα το ελαιόλαδο στο τέλος του μαγειρέματος, γιατί όταν βράζει για πολλή ώρα σε υψηλές θερμοκρασίες, χάνει τα πολύτιμα συστατικά του.

Προτιμήστε τα πουλερικά αντί για το κόκκινο κρέας. Το λίπος των πουλερικών βρίσκεται στην πέτσα, την οποία μπορείτε να αφαιρέσετε. 

Στις φρυγανιές του πρωινού σας, αντί για βούτυρο, αλείψτε ταχίνι. H βιταμίνη E που περιέχει συμβάλλει στην πρόληψη των θρομβώσεων και της αρτηριοσκλήρυνσης.

Να διατηρείτε το βάρος σας σε φυσιολογικά επίπεδα, για να κατορθώσετε και να κρατήσετε υγιές σωματικό βάρος να κάνετε καθημερινά μέτρια άσκηση και να έχετε υγιεινή διατροφή. 

Να είστε κοινωνικά δραστήριοι

Είναι πολύ σημαντικό να είστε χαρούμενοι και να έχετε καλή κοινωνική ζωή με την οικογένεια και τους φίλους σας. Η κατάθλιψη είναι κάτι περισσότερο από το να αισθάνεστε λυπημένοι και να έχετε κακή διάθεση. Είναι μια ασθένεια. Η κατάθλιψη μπορεί να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά. Αν έχετε αισθανθεί κατάθλιψη για περισσότερο
από δύο εβδομάδες, μιλήστε στο γιατρό σας, σ’ ένα μέλος της οικογένειας ή με κάποιο άτομο που γνωρίζετε καλά.

Είναι καλή ιδέα να επισκέπτεστε το γιατρό σας τακτικά για γενικές εξετάσεις. Αυτό θα επιτρέψει στο γιατρό να εντοπίσει, αν έχετε τυχόν νεοεμφανιζόμενα ζητήματα υγείας.
                                           Dim.Pap.