Οι αιτίες που προκαλούν
πόνο στον καρπό, είναι πάρα πολλές. Όπως: Το σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα,
οι τενοντίτιδες και οι εξαρθρώσεις του καρπού. Οι τενοντίτιδες είναι οι συχνότερες παθήσεις που
έχουν άμεση σχέση με την υπερκόπωση που υποβάλετε ο καρπό μας.
Τελευταία βλέπουμε να
γίνεται σύγχυση με την εξάρθρωση του καρπού, διαγνώσεις με εξάρθρωση, τις
ονομάζουν τενοντίτιδες ή σύνδρομα καρπιαίου σωλήνα. Καμία σχέση η μια πάθηση με
την άλλη διότι έχουν διαφορετική αιτία που την προκαλεί και είναι εντελώς
διαφορετική πάθηση.
Σήμερα ο τρόπος ζωής
έκανε αυτές τις παθήσεις να γίνουν πολύ
της μόδας, οπότε και ονομάζονται μοντέρνες παθήσεις.
Η τενοντίτιδες και το
σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα κατατάσσονται
στις παθήσεις που οφείλονται στην
εκτέλεση πολλών επαναλαμβανόμενων κινήσεων, όπως π.χ. οι κινήσεις που
εκτελούνται κατά τη χρήση του «ποντικιού»
του υπολογιστή ή τη δακτυλογράφηση ενός κειμένου..
Τα συμπτώματα είναι
κυρίως ο πόνος κατά μήκος του πάσχοντα τένοντα, ο οποίος αντανακλά σε όλο το
άκρο και ο πόνος επιμένει καθ’ όλο το 24ωρο.
Τενοντίτιδα εννοούμε
την φλεγμονή που παρουσιάζεται στον τένοντα. Οι τένοντες είναι ιστοί που συνδέουν τους μυς με τα οστά. Οι τενοντίτιδες
συνήθως «προτιμούν» αρθρώσεις και φυσικά τους καρπούς.
Όταν οι τένοντες
δουλεύουν έντονα και παρατεταμένα ερεθίζονται και δημιουργούν μία τοπική
φλεγμονή που αποκαλείται τενοντίτιδα, τότε ο μυς δουλεύει παραπάνω από τις
δυνατότητές του και παθαίνει υπερκόπωση ο τένοντας και έτσι δημιουργείται
φλεγμονή.
Οι αιτίες που προκαλούν
τα ανωτέρω είναι οι επαναλαμβανόμενες κινήσεις των χεριών, όσοι εργάζονται
πολλές ώρες στον υπολογιστή και όσοι ασχολούνται με χειρωνακτικές
εργασίες.(μουσικοί, αθλητές κ.λ.π.)
Συχνότερα παθαίνουν
τενοντίτιδες οι ηλικιωμένοι κυρίως στους ώμους, λόγω του ότι οι τένοντες
εκφυλίζονται και συγκεντρώνουν άλατα, με αποτέλεσμα να χάνουν την ελαστικότητα
και την ευκινησία τους.
Ανάλογα με την
περίπτωση, η τενοντίτιδα μπορεί να αντιμετωπιστεί με:
Η αντιμετώπιση στην
οξεία φάση συνίσταται σε περιορισμό της χρήσης του άκρου ή ανάλογα με τη
βαρύτητα και πλήρη ακινητοποίηση σε ειδικό
νάρθηκα. Συνήθως συνιστάται παγοθεραπεία
και λήψη αντιφλεγμονωδών φαρμάκων.
Η τοποθέτηση πάγου για
το πρώτο 24ωρο ή 48ωρο μετά την εκδήλωση των συμπτωμάτων. Μετά το πρώτο 48ωρο συνιστάται αντίθετα η
χρήση ζεστών επιθεμάτων ή τα ζεστά μπάνια.
Για την αντιμετώπιση
της τενοντίτιδας καλή είναι η φυσικοθεραπεία, η οποία περιλαμβάνει ειδικές
ασκήσεις φόρτισης και χαλάρωσης των μυών.
Τέλος ένας ειδικά διαμορφωμένος νάρθηκας ακινητοποίησης που θα φοράει ο
ασθενής κατά τις νυχτερινές ώρες, μπορεί να προσφέρει σημαντική βοήθεια.
Όταν η τενοντίτιδα
περάσει, πρέπει να κάνουμε κάποιες ασκήσεις να δυναμώσουμε τους καρπούς ώστε να
μην επανέλθει.
Εξάρθρωση του καρπού
έχουμε όταν υπάρχει μετατόπιση οστών στην φάλαγγα του καρπού, όταν δηλ.
μετατοπιστούν οστάρια του καρπού από την θέση τους. Τότε έχουμε πολύ πόνο που
συνοδεύεται από οίδημα (πρήξιμο).
H άρθρωση που βγαίνει από τη θέση
της συνήθως συμβαίνει μετά από χτύπημα, πέσιμο ή κάποιον άλλο τραυματισμό.
Η
εξάρθρωση απαιτεί συνήθως θεραπεία το συντομότερο δυνατό. Τα μετατοπισμένα οστά
της άρθρωσης πρέπει να επιστρέψουν στη σωστή τους θέση με ανάταξη.
Αφού η
άρθρωση επιστρέψει στη φυσιολογική της θέση, απαραίτητη είναι η ακινητοποίηση
της. Συνήθως χρησιμοποιείται νάρθηκας ή απλή επίδεση..
Η
αποκατάσταση ξεκινά, μόλις έχει επιστρέψει η άρθρωση στη φυσιολογική της θέση,
ακόμα και αν είναι μέσα σε γύψο. Η κίνηση διεγείρει τη ροή του αίματος στους
γειτονικούς ιστούς και διευκολύνει τη διαδικασία της ανάρρωσης. Η κίνηση
βοηθάει επίσης στη διατήρηση της μυϊκής δύναμης και περιορίζει την απώλεια
μυϊκής μάζας και την εξασθένηση του οστού από την παρατεταμένη ακινησία.
Επίσης, βοηθάει στην πρόληψη της δυσκαμψίας των αρθρώσεων που μπορεί να
προκαλέσει η παρατεταμένη αχρηστία τους.
Ακολουθήστε
τη συμβουλή του ειδικού γιατρού ή χειροπράκτη για περιορισμό των φυσικών
δραστηριοτήτων της συγκεκριμένης άρθρωσης.
Κάτι παρόμοιο συμβαίνει
και στο διάστρεμμα του καρπού, τότε ο καρπός υφίσταται σοβαρή κάκωση και έχουμε
υπερβολικό πόνο και στις περισσότερες των περιπτώσεων με οίδημα.
Η θεραπεία του διαστρέμματος του καρπού είναι
συντηρητική, μετά από την τοποθέτηση του, τοποθετείται νάρθηκας πηχεοκαρπικός
(επίδεση) για περίπου 2 εβδομάδες.
Dim.Pap.
