Αγκυλοποιητική σπονδυλαρθρίτιδα

Η Αγκυλοποιητική σπονδυλαρθρίτιδα (ΑΣ) είναι μια χρόνια  φλεγμονώδης ρευματολογική νόσος της σπονδυλικής στήλης. Είναι μια επώδυνη χρόνια φλεγμονώδης πάθηση του ανοσοποιητικού συστήματος που προσβάλλει κυρίως τη σπονδυλική στήλη και προκαλεί πόνο στη μέση και δυσκαμψία.

Τα συμπτώματα της ΑΣ μπορεί να ποικίλουν. Οι περισσότεροι άνθρωποι παρουσιάζουν πόνο στην πλάτη και δυσκαμψία εξαιτίας της φλεγμονής που μπορεί να οδηγήσει σε συνένωση των ιερολαγόνιων αρθρώσεων. Πλήττει κυρίως νέους ανθρώπους (15 έως 40 ετών) και η συχνότητα εμφάνισής της είναι τριπλάσια στους άνδρες συγκριτικά με τις γυναίκες.

Η Αγκυλοποιητική σπονδυλαρθρίτιδα  έχει γενετικό υπόβαθρο και σχετίζεται με το γονίδιο. Σε πολλές περιπτώσεις η παρουσία του γονιδίου αυξάνει την πιθανότητα προσβολής από την νόσο. Αυτή η γενετική προδιάθεση μπορεί και παίζει σημαντικό ρόλο.

Τα ενοχλήματα είναι μη ειδικά και είναι πολύ δύσκολο να διακριθούν από τη χρόνια οσφυαλγία. Τα κύρια συμπτώματα είναι ο ελαφρύς πόνος χαμηλά στη μέση, τυπικός πόνος αρθρίτιδας (νυκτερινός πόνος και πρωινή δυσκαμψία δηλ. ο ασθενής παρουσιάζει δυσκολία στο σκύψιμο το πρωί καθώς σηκώνεται από το κρεβάτι του), 

η προοδευτική εγκατάσταση δυσκαμψίας σε όλη τη σπονδυλική στήλη σε συνδυασμό με οστεοπόρωση έχει προδιάθεση για σπονδυλικά κατάγματα με συνέπεια  να έχουμε σπονδυλική παραμόρφωση και αγκύλωση που οδηγεί σε αδυναμία του ασθενή. 

Διάγνωση

Η έγκαιρη διάγνωση της αγκυλοποιητικής σπονδυλαρθρίτιδας μπορεί να είναι δύσκολη λόγω των μη ειδικών συμπτωμάτων και απεικονιστικών ευρημάτων από τη σπονδυλική στήλη. Η διάγνωση θα πρέπει να βασιστεί αρχικά στην κλινική υποψία. Ο διαγνωστικός έλεγχος περιλαμβάνει λεπτομερή κλινική εξέταση, εργαστηριακές εξετάσεις. Στόχος είναι η εντόπιση της νόσου σε αρχικά στάδια και η έγκαιρη έναρξη θεραπείας. 
Τα συνηθέστερα εργαστηριακά ευρήματα σε ασθενείς με αγκυλοποιητική σπονδυλαρθρίτιδα είναι:

 Αυξημένη ταχύτητα καθίζησης ερυθρών αιμοσφαιρίων

Ενώ σε μερικούς ασθενείς μπορεί να βρεθεί: Αναιμία χρόνιας νόσου

Οι απλές ακτινογραφίες μπορεί να δείξουν ιερολαγονίτιδα. Οι ακτινογραφίες και η αξονική τομογραφία είναι χρήσιμες για την παρακολούθηση της χρόνιας φλεγμονώδους διεργασίας. Μετά από κάκωση και υποψία κατάγματος, θα πρέπει να διενεργούνται ακτινογραφίες, ολόκληρης της σπονδυλικής στήλης. 

Εάν δεν διαγνωστεί και δεν αντιμετωπιστεί σωστά, η νόσος μπορεί να εξελιχθεί και να προκαλέσει σημαντικό βαθμό αναπηρίας. 

Ποιες θεραπείες μπορούν να με βοηθήσουν;
1.- Η φαρμακευτική αγωγή σε συνδυασμό με ασκήσεις αποτελούν τα δύο βασικά θεραπευτικά μέσα. Στόχος της θεραπείας είναι η αναστολή της φλεγμονής και των κλινικών συμπτωμάτων και η καθυστέρηση στην εξέλιξη της νόσου. 
Η φαρμακευτική αγωγή περιλαμβάνει μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη, αναλγητικά και τροποποιητικούς της νόσου παράγοντες. Τροποποιητικά της νόσου αντιρευματικά φάρμακα.  Τα φάρμακα αυτά μπορεί να είναι αποτελεσματικά στην αντιμετώπιση της αρθρίτιδας των περιφερικών αρθρώσεων, αλλά είναι ελάχιστα ή καθόλου αποτελεσματικά στην αντιμετώπιση της φλεγμονής της σπονδυλικής στήλης και των ιερολαγονίων αρθρώσεων.

2.- Η μέθοδος της Χειροπρακτικής μπορεί να βοηθήσει αποτελεσματικά τους ασθενείς που πάσχουν από την υπόψη νόσο. Η συστηματική άσκηση των μυών της σπονδυλικής στήλης και η εκπαίδευση του ασθενή για να αποφύγει την παραμόρφωση είναι εξίσου σημαντική.

Dim.Pap.