Είναι η νόσος που βλάπτει την υγεία
μας χωρίς να γίνεται αντιληπτή, γι αυτό οι ειδικοί την χαρακτηρίζουν ως ύπουλη νόσος. Κατατάσσεται στις ρευματοειδείς παθήσεις που εντοπίζεται κυρίως στις
αρθρώσεις των πάνω και κάτω άκρων αλλά και της σπονδυλικής στήλης (σπονδυλαρθρίτιδα ή σπονδυλοαρθροπάθεια). Βλάπτει τους χόνδρους των αρθρώσεων
και δημιουργεί οστική υπερπλασία μέσα στην άρθρωση με αποτέλεσμα να
δημιουργούνται οστικές προεξοχές, τα λεγόμενα οστεόφυτα ή άλατα.
Η διάγνωσή της γίνεται με κλινική
εξέταση και με μια ακτινογραφία.
Παλαιότερα λέγαμε ότι είναι πάθηση
της τρίτης ηλικίας, λόγω γήρανσης των οστών, σήμερα οι έρευνες έδειξαν ότι, η
αργή εξέλιξη είναι εκείνη που ευθύνεται για τα συμπτώματα που παρουσιάζονται
στην μεγάλη ηλικία. Στην παραπάνω έρευνα διαπιστώθηκε ότι η νόσος εμφανίζεται
και σε νέους ανθρώπους όταν κυρίως υπάρχει τραυματισμός κάποιου χόνδρου, ή
επιβάρυνση των χόνδρων με μεγάλα φορτία για μεγάλο χρονικό διάστημα. Επίσης ότι στις γυναίκες, η οστεοαρθρίτιδα
εμφανίζεται σε διπλάσια συχνότητα από ότι στους άνδρες.
Τα συμπτώματά της οστεοαρθρίτιδας εμφανίζονται
σιγά – σιγά και σταδιακά με πόνο, ο οποίος μεγαλώνει, όσο μεγαλώνει χρονικά η
πάθηση και βελτιώνεται η πάθηση και μειώνεται ο πόνος όταν αναπαύεται ο
ασθενής.
Όταν η πάθηση βρίσκεται σε
προχωρημένα στάδια τότε έχουμε διόγκωση και παραμόρφωση της άρθρωσης. Επίσης κατά
την κίνηση μιας άρθρωσης, μερικές φορές, ακούγεται κάποιος ήχος ο οποίος
οφείλεται στην τριβή των οστών της άρθρωσης διότι δεν υπάρχει ο προστατευτικός
χόνδρος.
Όπως και σε κάθε πάθηση, ο σκοπός
της θεραπείας είναι η ανακούφιση του ασθενούς από τον πόνο, στην
οστεοαρθρίτιδα, επί πλέον του πόνου, μέλημά μας είναι να βελτιώσουμε την
κινητικότητα των αρθρώσεων και κυρίως να συγκρατήσουμε την περαιτέρω καταστροφή
του χόνδρου. Όλα αυτά επιτυγχάνονται με θεραπεία η οποία περιλαμβάνει τρεις
φάσεις.
Η
πρώτη φάση
γίνεται χωρίς φαρμακευτική παρέμβαση, περιλαμβάνει πρόγραμμα ανάλογα με τον
βαθμό της πάθησης, όπως α) ασκήσεις
για ενδυνάμωση των μυών της άρθρωσης, β)
ελάττωση του βάρους μας, γ)
χρησιμοποίηση διαφόρων βοηθημάτων όπως μπαστούνια και νάρθηκες, δ) ανάπαυση και αποφυγή από έντονες
δραστηριότητες.
Η
δεύτερη φάση
περιλαμβάνει φαρμακευτική αγωγή όπως την λήψη αντιφλεγμονωδών και αναλγητικών
φαρμάκων, την χρησιμοποίηση διαφόρων κρεμών και προϊόντων φυτοθεραπείας που
έχουν αναλγητική δράση.
Η τρίτη φάση
είναι η της χειρουργικής θεραπείας, δηλ. όταν με φαρμακευτική αγωγή δεν έχουμε
την ανάλογη θεραπεία και οι ασθενείς παρουσιάζουν έντονες κινητικές διαταραχές τότε
γίνεται π.χ. χειρουργική αρθροπλαστική
γόνατος ή ισχίου και οστεοτομία κνήμης,
μηριαίου κ.λ.π.
Η έγκαιρη
διάγνωση και η ορθή θεραπευτική παρέμβαση μπορούν να βοηθήσουν την κάθε
περίπτωση. Η κακή διάγνωση και θεραπεία οδηγούν στο να έχουμε μη αναστρέψιμες
βλάβες στις αρθρώσεις.
Και μη ξεχνάτε πως η σωματική άσκηση είναι το Νο 1 για την αντιμετώπιση της αρθρίτιδας.
Και μη ξεχνάτε πως η σωματική άσκηση είναι το Νο 1 για την αντιμετώπιση της αρθρίτιδας.
Dim.Pap.